تحلیل آماری رشد منطقه سیستان با استفاده از مشاغل پایدارصنایع دستی قالی بافی
Publish place: National Conference on knowledge based Organizations Opportunities?Challenges and their role in National Development in Iran
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 801
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
KOOCDI01_051
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397
Abstract:
سیستان به دلیل قرار گرفتن در ناحیه گرم و خشک و کمبود بارشهای باران در معرض خشکسالی های پی در پی و متمادی بوده که این خشکسالیها باعث اثرات مخربی بر افراد ومعیشت آنها در این منطقه شده است. بی شک ایجاد وتقویت واحدهای تولیدی کوچک بخصوص مشاغل خانگی تا حدود زیادی میتواند راهگشای معضلات اجتماعی از جمله بیکاری و تامین نیازهای اقتصادی افراد این منطقه شود. توجه واکتفا نمودن دولت تنها به توسعه صنایع و واحدهای بزرگ صنعتی که نیازمند تسهیلات، بودجه وزمان زیادی هستند، صحیح نیست. و لذا وظیفه دولت ونهادهای این استان تاکید وتوجه به مشاغل خانگی که جزو مشاغل پایدار می باشد، برای رفع بیکاری و مهاجرت ضروری است.یکی از این مشاغل پایدار صنعت قالی بافی است که باید ظرفیتهای آن شناسایی شود تا بتواند در تمامی نقاط این منطقه احیاء شود. تا ضمن رفع نیازهای خانوادهها بتواند در تامین نیازهای اقتصادی خانواده ها نیز نقش مهمی قایل شود. در این مقاله هدف بررسی بازار فروش صنعت قالی دست بافت منطقه سیستان، راهکارها وپیشنهاداتی جهت بهبود وضعیت کنونی و احیاء دوباره آن می باشد. این مطالعه کاربردی و میدانی بوده و باتوجه به حجم جامعه منطقه سیستان ، برای کسب اطلاعات مورد نیاز، از تعاونیهای فعال منطقه سیستان و افراد متخصص در این زمینه که بنا به دلایلی این صنعت را کنار گذاشته اند، پرسشنامه جمع آوری شده است. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که به ترتیب واردات بی رویه قالی وفرش از سایر کشورهای همجوار سیستان و استانها وناتوان بودن در بحث فروش مستقیم و بی واسطه قالی دست بافت، تبلیغات ناکافی و مسایل فرهنگی- اقتصادیو اجتماعی مانند تغییر سلایق و هم متنوع بودن فرشهای بازار،عرضه قالی های ماشینی مهمترین علل افت بازار قالی دست بافت سیستان به شمار میآید.
Keywords:
Authors
سمیرا ابراهیمی
پژوهشگر دانشگاه پیام نور
مجید دهمرده
استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه پیام نور
هادی سیاسر
عضو هیات علمی گروه مهندسی آب دانشگاه پیام نور