شناسایی رابطه بین رهبری امنیت مدار و مولفه های آن با شادکامی (مطالعه موردی: کارکنان مدارس شهر تهران)

هدف از تحقیق حاضر، شناسایی رابطه بین رهبری امنیت مدار و مولفه های آن با شادکامی کارکنان آموزش و پرورش شهر تهران بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه کارکنان مدارس شهر تهران بود که مشتمل بر 115277 نفر می باشد و از این تعداد، 373 نفر با شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و برمبنای جدول مورگان انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از دو پرسشنامه محقق ساخته رهبری امنیت مدار و شادکامی برمبنای پرسشنامه آکسفورد (1990) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن ها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که به ترتیب 98/0 و 86/0 بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از هر دو نوع آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون به روش گام به گام) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رهبری امنیت مدار با شادکامی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(678/0r) و رابطه بین مولفه های رهبری امنیت مدار با شادکامی مثبت و معنادار بود. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون به روش چندگانه نیز نشان داد که مدل رگرسیون پیش بینی شادکامی در هشت گام انجام شد و از بین مولفه های رهبری امنیت مدار، هشت مولفه شفافیت در روابط، سازگاری، تقویت ظرفیت های شخصی، ریسک پذیری، فراهم کردن امنیت، حمایت، تحریک فکری و اعتماد توانایی پیش بینی شادکامی را دارند.

Keywords:

رهبری , رهبری امنیت مدار , شادکامی