اثر سنجی بکارگیری علایم عمودی بر آگاهی رانندگان نسبت به محدودیت های ترافیکی (مطالعات موردی: محدوده طرح زوج یا فرد شهر تهران)

همواره تعیین محدودیت های ترافیکی به منظور مدیریت تقاضای سفر در محدودههای پرازدحام ترافیکی و کاهش آلودگی هوا یکی از سیاستگذاریهای کلان شهرها در تمام نقاط جهان بوده است. در همین راستا اطلاع رسانی به کاربران راه در خصوص نقاط مرزی محدوده این طرحها از اهمیت ویژهای برخوردار است. شهر تهران به عنوان شهری که همواره با معضل آلودگی هوا روبرو بوده محدودهای را با عنوان محدوده زوج یا فرد تعیین کرده که کنترل ورود و خروج وسایل نقلیه به این محدوده توسط دوربین های ثبت تخلف انجام میشود. یکی از مسایل اصلی پس از بکارگیری دوربینها، نصب علایم جهت هشدار به رانندگان در خصوص محدوده طرح و کنترل مکانیزه تخلف ورود به طرح است. در این مقاله ابتدا طرح علایم بر مبنای ضوابط مرتبط ارایه شده و پس از اجرای تابلوها در یکی از بزرگراههای شهر تهران میزان تاثیر این علایم با مقایسه آمار تخلفات در بازه های زمانی مشابه قبل و بعد از نصب تابلو محاسبه شده است. نتایج نشان میدهد، بکارگیری علایم، علاوه بر اینکه باعث کاهش 61,4 درصدی تخلفات میشود، باعث افزایش هشیاری رانندگان و کاهش تخلف حرکت به عقب در بزرگراه نیز خواهد شد.

Keywords:

طرح زوج یا فرد , علایم عمودی , هشیاری رانندگان , تخلفات