ارایه مدل تصمیمگیری در رابطه با انتخاب سیستم حمل و نقل همگانی شهری از میان دوسامانه -LRT و BRT مطالعه موردی شهر کرمان

رشد روز افزون شهرها و همچنین افزایش جمعیت باعث پیدایش مشکلاتی متعدد چون تراکم ترافیک، آلودگی هوا، اتلاف وقت شهروندان و کاهش کارایی سیستم حمل ونقل درون شهری شده است. حمل ونقل عمومی راهکار مناسبی برای مشکلات یادشده است. درسالیان اخیر سیاست توسعه سامانه اتوبوسهای تندرو شهری (BRT) و قطار سبک شهری (LRT) در بسیاری از کلانشهرها برای تسهیل حمل ونقل عمومی و رفع مشکلات مذکوردر کنار توسعه سایر ناوگان های حمل ونقل عمومی در دستورکار قرارگرفته است. کمبود منابع در کشور باعث شده که سرمایه گذاری صحیح نقش بسیار مهمی در این حوزه داشته باشد. شهر کرمان به عنوان یکی از شهرهای بزرگ و درحال توسعه از این قاعده مستثنی بوده و نیازمند توسعه ناوگان حمل ونقل عمومی است. در مقاله پیشرو عوامل موثر بر انتخاب نوع سیستم حمل ونقل عمومی مناسب از میان دو گزینه BRT و LRT مورد بحث قرارمیگیرد. در این راستا با توجه به معیارها و گزینه های مطرح شده یک ساختار تصمیمگیری بر مبنای روش تحلیل سلسله مراتبی((AHP ارایه میگردد. سپس با استفاده از روند تصمیمگیری معرفی شده گزینهها اولویت بندی میشوند. نتایج خروجی مدلها نشان میدهد که LRT برای شهر کرمان مناسبتر از BRT است.

Keywords:

اتوبوس سریع شهری , قطار سبک شهری , حمل و نقل عمومی , تحلیل سلسله مراتبی