خواب و بیداری به عنوان یکی از ارکان حفظ الصحه در قرآن کریم

سلامتی یک نعمت خدادادی است و حفظ این سلامتی مانند دیگر نعمت ها واجب است؛ بنابراین قرآن حیات یک انسان را برابر با حیات کل بشر می داند و این خود نشان از اهمیت سلامتی انسان ها دارد و تصدیق سخن مبارک امام علی علیه السلام است که می- می فرمایند: دو نعمت مجهول است امنیت وآرامش، و آدمی وقتی به ارزش این دو پی خواهد برد که از آنها محروم باشد . از این رو ابوعلی سینا پزشک مسلمان و حاذق ایرانی که اکثر علم خود را مدیون توکل به طبیب اصلی دنیا یعنی خداوند متعال، و توسل به ایمه اطهار می داند، مهم ترین بخش حفظ الصحه را ورزش، خوردن، آشامیدن و تدابیر خواب می داند. امروزه در طب نوین، افزایش روزافزون اختلالات خواب به یک مساله اساسی تبدیل شده است و این را می طلبد که نظر قرآن کریم را در این باره بدانیم. قرآن کتابی که نجات دهنده انسان و راهنمای او در همه زمان ها است. بعید به نظر می آید که قرآن کتاب تمام اعصار، به موضوع مهم خواب وبیداری اشاره نکرده باشد. این مقاله به روش تحلیلی توصیفی و با مرور بر منابع فیزیولوژی و کتب خواب، همچنین کتب تفسیری و روایی همانند تفسیر نمونه، صورت گرفته است. پس از بررسی دریافته شد که باتوجه به آیات دسته اول زمان اصلی خواب متناسب با ساعت بیولوژیک و ریتم اصلی بدن و در شب است. به طور اساسی خداوند متعال شب را برای استراحت و روز را برای کار و فعالیت قرار داده است؛ اما در آیات دسته دوم زمان خواب در شب و روز به طور دقیق مشخص می شود، محدوده شروع خواب بعد از نماز عشاء یا بامداد است که می توان گفت که اندکی بعد از نیمه شب شرعی است؛ اما محدوده انتهایی خواب، اذان صبح و یا طلوع فجر است که این را از آیه 11 سوره مریم می توان برداشت کرد. امید است که انسان ها به ویژه مسلمانان به آموزه های قرآنی بیش از پیش عمل کنند و آن را مورد توجه قرار دهند. در این بین نقش رسانه، مبلغان دینی و مروجان سلامت در نشر نکات اصلی و هدایتی قرآن کریم بیشتر احساس شده،که نیازمند بررسی بیشتر است.

Keywords:

حفظ الصحه , قرآن , خواب و بیداری