اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه گاردنر بر عملکرد هوش های چندگانه دانش آموزان

هدف از انجام پژوهش بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه گاردنر بر عملکرد هوش های چندگانه دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل استفاده گردید. بدین منظور از بین دانش آموزان دختر پایه چهارم ابتدایی شهر اصفهان در سال تحصیلی 91-90 تعداد 30 نفر با روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش چندگانه گاردنر که روایی و اعتبار آن نیز مورد تایید قرارگرفته است، استفاده شد. داده های به دستآمده با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه گاردنر بر میزان نمرات هوش تجسمی – فضایی، هوش کلامی- زبانی، هوش موسیقایی- موزون، هوش جنبشی-بدنی، هوش درون فردی به جز هوش برون فردی و هوش منطقی -ریاضی، دانش آموزان شرکت کننده در پسآزمون گروه آزمایشی تاثیر مثبت داشت (P<0/01)؛ بنابراین میتوان نتیجه گرفت که برنامه آموزشی مبتنی بر نظریه گاردنر میتواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید، جهت افزایش مهارت های هوشی دانش آموزان مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

دانش آموزان , گاردنر , هوش , هوش چندگانه ,