تاثیر انگیزه و برنامه کمک آموزشی مبتنی بر رابطه متقابل بین زبان آموز و معلم و کار گروهی بین زبان آموزان بر روی درک مطلب زبان آموزان ایرانی

این پژوهش به بررسی تصویر و ارتباط سطح انگیزه برای درک مطلب زبان آموزی زن ایرانی می پردازد که برنامه آموزشی مبتنی بر رابطه متقابل بین زمان آموزنده معلم و کار گروهی بین زبان آموزی را دریافت می کند. در ابتدا زبان آموزنده چهار توف تقسیم می شوند. زمان آمازون همگی دانشجویان ترم سوم رشته مترجمی زبان انگلیسی بودند و در پیش آزمون تافل و اجرای عملی پرسش نامه شرکت کردند و تفاوت معناداری بین سطح انگیزه و توانایی درک مطلب آنان وجود نداشته. سپس آنان در دو گروه آزمایشی در دو گروه کنترل قرار گرفتن. در گروه کنترل (گروه الف و ب) به ترتیب 281012 نفر زبان آموزی داشتند و شیوه آموزش مهارت درک مطلب متداول را دریافت کردم. گروه های آموزشی (الف و ب) به ترتیب 281012 نفر زبان آموزی داشتن وسیله آموزش مهارت درک مطلب مبتنی بر رابطه متقابل بین زمان ها مذاب و معلم از کار گروهی بین زبان آموزی آن را دریافت کردند. در انتها همگی در پس آزمون تافل در جای دوم پرسش نامه شرکت کردند. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس دو طرف و تحلیل واریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که گروه های آموزشی از گروه های کنترل بهتر عمل کردن و برنامه کمک آموزشی برای انگیزه برای خود کارامدی، چالش، کنجکاوی، رقابت، شناخته شدن، نمرات، دلایل اجتماعی و اطاعت در درک مطلب تاثیر می گذارد.

Keywords:

برنامه مداخله ای آموزشی , درک مطلب , سطح انگیزه