بررسی پیچیدگی دستوری در متون استدلالی زبان آموزان ایرانی از سه سطح مختلف توانش زبانی

بسیاری از پژوهش های انجام شده به بررسی پیچیدگی دستوری در متون آکادمیک پرداخته اند اما برخی از پژوهش ها، جمله واره ها و جمله واره های وابسته و برخی دیگر گروه واژه ها و مخصوصا گروه واژه های اسمی را به عنوان بهترین معیار جهت سنجش پیچیدگی دستوری در متون آکادمیک لحاظ کردن. در این راستا، پژوهش حاضر بر مبنای دسته بندی پیشنهادی لو 1٬011 به بررسی بسامد پنج مولفه دستوری در پیکره متشکل از موتور استدلالی به زبان انگلیسی می پردازد. موتور استدلالی در این پیکر توسط زمان ها روزانه ایرانی از سه سطح مختلف توانش زبانی نوشته شده اند. در این راستا 14 مشخصه پیچیدگی دستوری در این پژوهش بررسی شد و نتایج بررسی آماری حاکی از آن بود که پنج مشخصه (میانگین طول تی یونیت ، گروه واژه های فعلی به ازای هر تی یونیت، میانگین طول جمله اند واره، اسم واره های پیچیده به ازای هدف تی یونیست و اسم واره های پیچیده ازای هر جمله واره ) از 14 مشخصه تفاوت معناداری را بین سه گروه مورد بررسی در این پژوهش نشان دادن. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مشخصه های مبتنی بر پیچیدگی گروه واژه ها در پیش بینی پیچیدگی دستور می دهم و تو استدلالی از اهمیت بالاتری برخوردارند و در نتیجه گروه واژه ها و مخصوصا گروه واژه های اسمی نیاز به بررسی بیشتری در پژوهش ها آتی دارند.

Keywords:

متون آکادمیک , پژوهش پیکره ای , متون استدلالی , پیچیدگی دستوری , گروه واژه های اسمی