ارزیابی رضایتمندی ساکنان بافت های فرسوده از شاخص های کیفیت زندگی (مطالعه موردی: شهر گرگان)

بافتهای فرسوده مناطق شهری نسبت به سایر مناطق شهری آسیب پذیرتر میباشند چرا که، تعداد بالای ساکنین آن،سیستم نامناسب دفع فاضلاب و زباله های شهری، نحوه ارتباطلات و دسترسی ضعیف، وجود خدمات زیربنایی و خدماتی بسیار کم و همچنین وجود ناامنی در برخی از این مناطق به علت شکل گیری گتوهای فقر، پرداختن به امر ارزیابی و تحلیل کیفیت زندگی در این مناطق امری انکارناپذیر است. در همین راستا، هدف پژوهش حاضر، ارزیابی رضایت مندی ساکنان بافتهای فرسوده شهر گرگان از شاخصهای کیفیت زندگی میباشد. جهت انجام این پژوهش از روش توصیفی تحلیلی و پیمایشی استفاده شده است همچنین جامعه آماری مورد مطالعه، ساکنین بافتهای فرسوده شهر گرگان میباشند که با استفاده از روش کوکران 480 نمونه انتخاب و پرسشنامه به صورت تصادفی ساده بین آنها توزیع شده است که برای قضاوتی صحیح از 22 شاخص در سه بعد کالبدی - زیست محیطی، اجتماعی - اقتصادی و عملکردی- ساختاری استفاده شده است که مولفه های موردنظر، از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافتههای حاصل از پرسشنامه نشان میدهد که میزان رضایت ساکنان این بافتها در سطح متوسط میباشد.

Keywords:

کیفیت زندگی , بافتهای فرسوده , شهر گرگان