بررسی جایگاه روانشناسی محیط در حوزه ی معماری و شهرسازی

روانشناسی محیطی مطالعه پیچیده بین مردم و محیط اطرافشان است . به عقیده جیفورد روانشناسی محیطی با شاخه اصلی روانشناسی تفاوت دارد زیرا به محیط فیزیکی روزمره می پردازد این علم چارچوبی از نقطه نظرات ، تحقیق ها و فرضیات را فراهم می آورد که می تواند به ما در درک بهتری از روابط متقابل انسان و محیط اطراف ، کمک کند . با استفاده از این دانش می توان پیش از طراحی و ساخت ، ارزیابی هایی را انجام داد که بهترین ابزار برای طراحان حرفه ای به حساب می آید . اگر ما بدانیم چه چیز در گذشته عملکرد بهتری از خود نشان داده است ، برای طراحی بهتر در آینده آمادگی بیشتری خواهیم داشت. در قرن معاصر موضوع رابطه انسان و محیط و قابلیت ترجمه آن به زبان طراحی محیط و معماری، مورد توجه پژوهشگران این حوزه از دانش بوده است. در این راستا شناخت انسان و ویژگی های محیط روانشناسی محیطی، رابطه ی دو سویه بین محیط و انسان و همچنین نظریه ها و مکاتب این حوزه و تاثیر کیفیت محیط ساخته شده بر رفتار و روان انسان داشته است. معماران از سال های گذشته مقوله هایی از علوم رفتاری و فلسفه را در مورد ماهیت تفکر و رفتار بشر، به کمک گرفته اند. از سوی دیگر نظریه های معماری اخیر نشان می دهد که باورهای طراحان و مردم راجع به محیط متفاوت است. در واقع دو بعد روحی و کالبدی انسان از روزگاران کهن تا امروز در پی پاسخ به پرسش های کلیدی و روزآمد برای رفع نیازهای خود بوده است. پژوهش زیر در راستای پاسخ به این سوال که تا چه میزان علم روانشناسی محیطی در معماری و طراحی فضا موثر است.

Keywords:

محیط , روانشناسی محیط , معماری , ادراک , زیباشناسی