تاثیر مواد شیمیایی ضد سرما و تغیرات آنزیمی در انگور رقم بیدانه در استان قزوین

افزایش مقاومت به سرما مهمترین موضوع اصلاحی در بیشتر مناطق میوه کاری می باشد. مقاومت جوانه گل، جوانه های برگ و آوند چوبی شاخه (مقاومت بافت های شاخه ها) به سرما می تواند تعیین کننده کشت موفقیت آمیز در درختان میوه باشد. بنابراین، این تحقیق به منظور القاء به سرما در انگور با استفاده از مواد شیمیایی ضد یخ بر روی درختان انگور منطقه تاکستان استان قزوین، به مدت یک سال اجراشد. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و بر روی یک رقم انگور بی دانه کشمشی اجرا شد، و هر پلات آزمایشی شامل سه بوته مو بود. تیمارهای آزمایش شامل: تیوفر، کراپ اید، سالیسیلیک اسید، بیوبلوم و شاهدبوده که در زمان های تعیین شده بر روی درختان محلول پاشی شدند. در این مطالعه میزان خسارت سرما به شاخه های یک ساله و جوانه ها ی رویشی و زایشی بررسی و وضعیت ظاهری برگ ها از نظر شکل، رنگ و میزان ریزش آن مقدار افت و کاهش گل در بهار مورد بررسی قرارگرفت. جوانه از نظر رنگ و آسیب وارده بر اندام های داخلی جوانه با تهیه مقطع سلولی بررسی شدند. شاخه ها یعنی قهوه ای شدن و طول و عمق شکاف در پوست، میزان گسترش آن در شاخه های مختلف و تنه، و بافت های آسیب دیده بررسی شده و در برش عرضی و طولی شاخه ها اثر سرما بر آوندها نیز بررسی گردید. عدم تشکیل میوه و برخی صفات کمی و کیفی میوه یادداشت گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای SAS آنالیز ومقایسه میانگین ها به روش دانکن انجام شد. نتایج نشان داد اعمال تیمارها به تنهایی باعث افزایش میزان آنزیم های شاخص شده و با تیمار شاهد اختلاف معنی دار نشان داده است. و تیمار بیوبلوم باعث افزایش خواص کمی و کیفی میوه در مقایسه با سایر تیمارها گردید

Keywords:

انگور , مقاومت به سرما , مواد ضد سرمازدگی