تخمین دبی بیشینه آبنمود با استفاده از مدلی احتمالاتی و مفصل مبنا (مطالعه موردی: حوزه آبریز کسیلیان(

هدف اصلی از مطالعه حاضر استفاده از توابع توزیع چندمتغیره مفصل به منظور تخمین دبی بیشینه آبنمود با استفاده از مشخصه های باران به عنوان تخمینگر می باشد. بدین منظور ابتدا همبستگی دو مشخصه کلیدی باران یعنی عمق و تداوم آن، با مشخصه دبی بیشینه آبنمود مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس با شناسایی مناسبترین زوج مشخصه دارای وابستگی یعنی مقدار باران و دبی بیشینه و بهره گیری از تابع مفصل برتر، توابع توزیع تجمعی این دو مشخصه به یکدیگر متصل گردید تابع مفصل برتر یعنی علی- میخاییل- حق از بین هفت تابع مفصل مورد بررسی، شامل کلایتون، علی- میخاییل- حق، فارلی- گامبل- مورگنسترن، فرانک، گالامبوس، گامبل- هوگارد و پلاکت شناسایی شد. نهایتا با تشکیل توزیع های توام و شرطی مفصل مبنا، به ازای هر یک از رویدادهای باران مرحله تست و مقادیر احتمال مختلف، دبی بیشینه آبنمود متناظر برآورد گردید. نتایج مطالعه حاضر حاکی از عملکرد مناسب توابع مفصل در زمینه تخمین های احتمالاتی هیدرولوژیکی است.

Keywords:

باران , دبی بیشینه , مفصل , احتمال , کسیلیان