اثرات تغییر اقلیم بر شورشدن ثانویه خاک در اراضی فاریاب تحت کشت گندم

خاک های تحت آبیاری مناطق خشک همواره در خطر شورشدن ثانویه خاک هستند. علاوه بر عوامل مدیریتی، تغییراتاقلیمی نیز میتوانند مستقیم یا غیرمستقیم این روند را تشدید نمایند. در این پژوهش برای ارزیابی اثرات غیرمستقیم تغییراتاقلیمی بر شورشدن خاک در اراضی فاریاب تحت کشت گندم، تعداد 10 مزرعه در دشت سبزوار مورد ارزیابی قرار گرفتند.برای ارزیابی کسر آبشویی از دستگاه تعیین گر جبهه رطوبتی استفاده شد. یک رابطه تجربی بین کسر آبشویی، شوری آبآبیاری و شوری خاک بدست آمد. با استفاده از این رابطه و کموگراف معرف دشت، مقادیر شوری خاک و کاهش عملکردگندمبرای سالهای 2050 و 2070 بدست آمد. پیش بینی می شود در این سالها به شکل میانگین به ترتیب 5 / 1 و 4 / 2 واحد بهشوری آب آبیاری افزوده شود. تاثیر این افزایش شوری در خاک های مزارع تحت کشت گندم منجر به کاهش تولید گندم درمزارعی خواهد شد که هم اکنون شوری آب در آنها موجب کاهش عملکرد قابل ملاحظه ای نشده است.

Keywords:

تعیین گر جبهه رطوبتی , تغییر اقلیم , گندم , آبیاری , مدل های حالت ماندگار