تحلیل حساسیت راهکارهای مختلف توزیع آب شرب در منطقه ی ثامن شهر مشهد

منطقه ی ثامن به عنوان اولین اولویت جداسازی آب شرب از سایر مصارف در شهر مشهد مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعات نشانگر تمرکز مراکز اقامتی و اسکان زایر و وجود چاه ها با کیفیت غیرشرب در این منطقه می باشد. نیاز آبی شرب روزانه این منطقه در سال 1400 و 1420 به ترتیب معادل 22.13 و 42.33 لیتر بر ثانیه می باشد که تنها 3 درصد از نیاز کل را شامل می گردد. همچنین دسته بندی کیفی منابع نشانگر وجود 943 لیتر بر ثانیه آب غیر شرب می باشد. حال با توجه به پراکندگی سطح فرهنگی و اجتماعی و مسایلی از قبیل مشکلات ترافیکی، حمل و نقل، ایجاد چهره نامناسب برای شهر که این مشکلات بعضا در برخی راهکارهای توزیع آب شرب نمود بیشتری می یابد نمی توان تنها با یک روش به توزیع آب شرب پرداخت. هم چنین نتایج نظر سنجی صورت گرفته نشانگر عدم آگاهی کامل افراد از تبعات و مشکلات ناشی از اجرای طرح است. لذا جهت حصول نتیجه بهتر میانگین نظرات مشترکین، کارشناسان مشاور طوس آب و دفتر فنی آب و فاضلاب مشهد ماتریس های AHP بر اساس معیارهای اجتماعی، بهداشتی، فنی و اجرایی، اقتصادی، زیست محیطی و پدافند غیر عامل تنظیم شده و با بهره جستن از نرم افزار Expert Choice به اولویت بندی راهکارها پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد راهکارهای آب بسته بندی، شبکه مستقل، ایستگاه برداشت و تصفیه زیرسینکی به ترتیب دارای امتیاز 23.8%، 20.4%، 17.4% و 15.7% می باشند. با توجه به مشکلات اجرایی و کیفی قابل توجه در دو گزینه شبکه مستقل شرب و برداشت نوبتی، عدم استفاده کنونی مشترکین از دستگاه های زیرسینکی و ایجاد چهره ی نامناسب برای شهر در منطقه ی حرم مطهر در روش ایستگاههای برداشت، تامین کل آب شرب از طریق آب بسته بندی و 20 درصد تامین نیز از طریق ایستگاه برداشت عمومی برای ضریب اطمینان بالاتر پیشنهاد گردیده است.

Keywords:

جداسازی آب شرب , تحلیل حساسیت , ماتریس AHP , نرم افزار Expert Choice , منطقه ی ثامن مشهد