بررسی طرح های توسعه شهری و علل عدم تحقق طرح ها در ایران

شهر ساخته و پرداخته اندیشه بشری و محصول تفکر اوست و از این رو ، شهر در جوامع مختلف سیما و منظری متفاوت را به نمایش می گذارد. براین اساس ، الگوهایی که برای ساماندهی و برنامه ریزی شهرها تدوین می شود، نمی تواند معیاری کاملا استاندارد برای تمام شهرها با شرایط متفاوت فرهنگی و ویژگی طبیعی ، ارایه دهد. پیچیدگی هر یک از این عوامل خود موجد پیچیدگی شهر به عنوان تبلور فضایی آنها بوده است. مطمینا سازمان دادن و نظم بخشیدن به شهر و چگونگی رشد و تحول آن نیازمند موضوع شناسی شهر و مسایل شهری و سپس برنامه ریزی برای آن می باشد. علی رغم همه ی تمهیداتی که در عناوین طرح ها و محتویات آن ها صورت گرفته، این طرح ها در دست یابی به اهداف خود ناموفق بوده اند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که ضعف ساختاری مدیریت شهری، عدم سلسله مراتب در نحوه تصمیم گیری و اجرا، بها ندادن به مشارکت مردم در برنامه ریزی های ملی- منطقه ای، مهیا نبودن زمینه های مالی اجرای طرح ها، عدم توجه به امکانات و موانع مالی و اعتباری مورد نیاز برای اجرای طرح ها و عدم توجه کافی به واقعیت ها، در تهیه طرح ها با ناکارآمدی آن ارتباط متقابل وجود دارد.

Keywords:

طرح , برنامه , نظام برنامه ریزی , توسعه شهری , عدم تحقق