امروزه یکی از بزرگترین چالشهای کلانشهرهای جهان و شهروندان این کلانشهرها، مسیله حمل و نقل است. وجود پانزده میلیون سفر روزانه در شبکه معابر شهری و تردد بیش از دو میلیون خودرو در
کلانشهر تهران، نشان از گستردگی مسایل و مشکلات شهر تهران در بخش حمل و نقل دارد؛ به طوریکه هرگونه آسیبی که به وسیله
سوانح طبیعی به ویژه زلزله به این شبکه حمل و نقل، به ویژه بزرگراهها وارد شود، بر تمام کلانشهر، تاثیر اساسی و منفی میگذارد. از سوی دیگر، تجربه زلزله های گذشته نشان داده است که شبکه بزرگراهی، در برابر زلزله های بزرگ به شدت آسیب پذیر است. براین اساس، ضروری است که آسیب پذیری لرزهای این شبکه ارزیابی شود؛ بنابراین، ارزیابی آسیب پذیری شبکه بزرگراهی شهری مانند تهران دربرابر سوانح طبیعی، به عنوان اولین گام اساسی برای ظرفیت سازی شبکه حمل و نقل مناطق شهری با بهینه سازی مدیریت شبکه حمل ونقل اضطراری، اهمیت ویژهای دارد. این ارزیابی با شناخت وضعیت شبکه حمل و نقل در شرایط بحرانی پس ازسوانح طبیعی انجام میگیرد تا یک
رویکرد سیستمی برای مدیریت ریسک سیستمهای حمل و نقل شهری در مدیریت زلزله، انتخاب شود و برای ترافیک و امداد و نجات، برنامه ریزی شود.