پل قوسی سنگی تله زنگ، در کیلومتر 587 راهآهن لرستان، با یک دهانه اصلی 60 متر و نه دهانه 10 متری، در سالهای 1314 تا 1317 طراحی و اجرا شده است. در سال 1365، دهانه اصلی
پل بر اثر بمباران هوایی تخریب شد. به منظور برقراری هر چه سریعتر ارتباط، عرشه جدید بصورت 6 تیر ورق فلزی، به طول 72 متر و به ارتفاع 5/2 متر، طراحی و در سال 1366 اجرا شد. پس از بهرهبرداری، مشخص گردید که عرشه دارای تغییر شکلها و لرزشهای بزرگ است، به نحوی که ادامه سرویس
پل را نامطمئن میسازد. با توجه به مشکلات مذکور، تقویت
پل در دو مرحله در سالهای 1370 و 1373 صورت گرفت. اگر چه این تقویتها، برخی از مشکلات
پل را حل نمود، لیکن ارتعاشات بزرگ جانبی کماکان باقی ماند. به منظور شناسایی مشکلات و یافتن راه حلهای احتمالی، تصمیم گرفته شد تا آزمایش بارگذاری تمام مقیاس بر روی
پل انجام شود. با انجام این آزمایشها، پاسخ سازه به صورت تغییر شکل، شتاب و کرنش ثبت شد. بررسیها نشان داد که تغییر شکل جانبی در حدود 5 برابر مقادیر مجاز بوده و مقادیر شتاب عرشه نیز به اعداد بزرگی در حدود 1.0g بالغ میگردد. بر مبنای نتایج بدست آمده، مدل اجزای محدود
پل بهنگام شد واز آن برای تحلیل استفاده شد. راههای تقویت
پل بر مدل مذکور اعمال گردید و نتایج با مقادیر مجاز مقایسه شد و نهایتا راهکارهای تقویت مناسب با در نظر گرفتن نکات اجرایی بصورت مقدماتی ارائه گردید.