بررسی تاثیر هیومیک اسید بر میزان برخی متابولیت های ثانویه و خاصیت آنتی اکسیدانی برگ گشنیز

گیاه گشنیز از مهمترین گیاهان تیره چتریان است و مصارف دارویی فراوان دارد. در این تحقیق اثرات هیومیک اسید بر میزان برخی از متابولیت های ثانویه و خاصیت آنتی اکسیدانی برگ گیاه گشنیز در منطقه سیستان مورد مطالعه قرار گرفته است. تیمارها شامل کاربرد هیومیک اسید و در مرحله 4 برگی و در 4 سطح صفر (شاهد)، 2،1 و3 کیلوگرم در هکتار بود. صفات مورد مطالعه شامل میزان رنگیزه های فتوسنتزی، کربوهیدارت ها، میزان ترکیبات فنلی، فلاونوییدی و آنتوسیانینی بودند. مقدار کل ترکیبات فنلی با روش فولیوسیوکالتیو، مشخص و خواص آنتی اکسیدانی عصاره های متانولی از طریق روش تخریب رادیکالهای آزاد به کمک 2،– 2 دی فنیل – پیکریل هیدرازیل((DPPH تعیین گردید. نتایج آماری نشان داد که هیومیک اسید اثر معنی داری بر متابولیت های ثانویه و خاصیت آنتی اکسیدانی برگ گیاه گشنیز دارد. نتایج کاربرد هیومیک اسید نشان دادکه بیشترین محتوای کلروفیل a و b مربوط به کاربرد 2 کیلوگرم در هکتار هیومیک اسید بود و کمترین میزان برای این صفات نیز تیمار شاهد بود. همچنین این تحقیق نشان داد که عصاره متانولی برگ گیاه گشنیز دارای اثرات آنتی اکسیدانی قابل توجهی بود.

Keywords:

متابولیت های ثانویه , خاصیت آنتی اکسیدانی , گشنیز , هیومیک اسید