اثرات ضد التهابی جزء گلیسیریزین گیاه شیرین بیان بر سلول های میکروگلیال ملتهب شده، از طریق اندازه گیری میزان اینترلوکین-1بتای تولید شده

شیرین بیان با نام علمی .Glycyrrhiza glabra L یکی از مهم ترین گیاهان دارویی بومی ایران است. ماده اصلی این گونه، ترکیب ساپونین تری ترپنوییدی به نام اسید گلیسیریزیک یا گلیسیریزین با شیرینی 30 تا 50 برابر ساکارز است. خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی، آنتی اکسیدانی و خلط آور است و در سمیت زدایی و حفاظت کبدی موثر می باشد. میکروگلیال سلول های غیر عصبی سیستم عصبی مرکزی 5 تا 20٪ از کل سلول های گلیا را تشکیل می دهند آن ها اعمالی شبیه ماکروفاژهای بافت های دیگر دارند که از جمله آن ها می توان به فاگوسیتوز میکروارگانیسم های مهاجم و سلول های آسیب دیده، تولید سایتوکاین ها و کموکاین ها اشاره کرد. تولید بیش از حد سایتوکاین های التهابی توسط سلول های میکروگلیال باعث تقویت بروزالتهاب عصبی، بیماری های مزمن مغز، و تشدید فرآیند دمیلیناسیون شود. . با توجه به مطالعات اخیر درباره ی اثرات بیولوژیک و درمانی ترکیبات شیرین بیان و همچنین ترکیب اصلی ریشه ی آن (گلیسیریزین)، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر جزء گلیسیریزین ریشه گیاه شیرین بیان بر میزان تولید اینترلوکین 1- بتا به عنوان یک واسطه التهابی القا شده از رده سلولی میکروگلیال BV-2 ملتهب شده با لیپوپلی ساکارید بود. در این مطالعه گلیسیریزین در حجم های 3 و 10 میکرولیتر (بترتیب حاوی 0/24 و 0/8 میکروگرم)، تولید اینترلوکین-1 بتا را در سلول های BV-2 مهار کرد. فعالیت مهاری گلیسیریزین در این سلول ها ممکن است اثرات درمانی مهمی جهت درمان بیماری های التهابی عصبی داشته باشد

Keywords:

شیرین بیان , گلیسیریزین , لیپوپلی ساکارید , التهاب , میکروگلیال , BV-2