افزایش ایمنی سیروحرکت قطارها و استفاده بهینه از ظرفیت شبکه ریلی در ایران به کمک روش های ترکیبی تشخیص و کنترل قطارها

کاهش ذخیره های انرژی و بال رفتن ارزش سوختهای فسیلی موجب شده است تا راه آهن که به عنوان بهینه ترین ناوگان حمل و نقل در مصرف سوخت و انرژی مطرح است در ایران نیز مورد توجه جدی قرار بگیرد. افزایش ترافیک شبکه، مساله امنیت سیرقطارها و کنترل ایمن آنها را بیش از پیش مطرح می کند. سیستم سیگنالینگ به عنوان یکی از حیاتی ترین زیرساختهای صنعت حمل و نقل ریلی می باشد که ایمنی و قابلیت اطمینان شبکه ریلی کاملا وابسته به آن است از اصلی ترین نیازهای سیستم سیگنالینگ تشخیص قطار است که از ابتدای پیدایش راه آهن تاکنون روشهای مختلفی برای این منظور به کار گرفته شده اند. همچنین امکان ارتباط دائم و پیوسته با قطار، کنترل لحظه ای آن و جلوگیری از بروز سانحه با اعمال فرامین مناسب در هر شرایطی انتظاراتی است که از سیستم سیگنالینگ می رود. راهکارهای مختلفی امروزه در دنیا برای این امر به کار می رود که می توان از سیستم های کنترل خودکار قطارها (ATC) نام برد. کشورهای مختلف اروپایی و آمریکایی سعی در توسعه و ارائه استانداردهایی برای این سیستم ها دارند در ایران نیز حرکت به سمت استفاده از آنها امری است اجتناب ناپذیر ولی هم هزینه بالایی را در بر خواهد داشت و هم مدت زمان زیادی پیاده سازی آن طول خواهد کشید. در این مقاله سعی شده است تا با بررسی مهمترین روشهای تشخیص قطار که امروزه مورد استفاده قرار می گیرد و با پرداختن به روشهای نوین و ایمن ارتباطی در راه آهن، سیستم قابل اطمینان برای رسیدن به یک سیستم حمل و نقل ریلی ایمن و قابل اعتماد با امکان استفاده بهینه از ظرفیت شبکه ریلی در ایران ارائه گردد.

Keywords:

سیگنالینگ , مدار راه , بلاک ثابت , بلاک متغیر