ارزیابی تاثیر شهرداری الکترونیک بر کاهش سفرهای درون شهری در مناطق غنی و فقیر کلانشهرها (نمونه موردی: مناطق 1 و 8 شهر شیراز)

پژوهش حاضر با روش تحقیق، توصیفی -تحلیلی با هدف کاربردی و ابزار گردآوری داده ها شامل کتابخانه ای و میدانی سعی بر آن دارد تا تاثیر شهرداری الکترونیک بر کاهش تقاضای های درون شهری در مناطق غنی و فقیر مورد سنجش قرار دهد.تحقیق در مناطق 1 و 8 شهر شیراز است که از طریق پرسشنامه و توزیع بین مراجعین مورد سنجش قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی شامل ( آزمون همبستگی پیرسون) استفاده شده است.تاسیس شهرداری الکترونیک موجب کمتر شدن رفت و امد و در نتیجه کاهش ترافیک شده است، اما این کاهش مطلوب نبوده،و با توجه به تاسیس دفاتر ماده 33 که زیر گروه شهرداری الکترونیک هستند تا حدودی موفق به پخش شدن مراجعات در مناطق مذکور شده اند، دستیابی به این امر سبب شده از اذدحام جمعیت و ترافیک در شهرداری مناطق متمرکز نگردد. یافته ها حاکی از آن است که وضعیت استفاده از شهرداری الکترونیک در مناطق 1 و 8 شهر شیراز که (منطقه 1 غنی ترین منطقه و منطقه 8 فقیرترین منطقه) پایین تر از سطح متوسط است و بین برخورداری از خدمات شهرداری الکترونیک و میزان استفاده از موبایل، اینترنت، کامپیوتر و همچنین بین رضایتمندی از سایت ها و میزان مراجعه حضوری رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. نتایج مبین این موضوع می باشد که استفاده از اینترنت بطور عام و استفاده از شهرداری الکترونیک و زیر بخش های ان بصورت خاص موجب کاهش ترافیک در نقاط گلوگاهی و مهم شده است اما بدلیل نبود ارتباط الکترونیکی بین شهرداری الکترونیک و زیربخش های آن مراجعین مجبورند مراجعه فیزیکی داشته باشند. نتیجه نهایی مبین این موضوع می باشد است که استفاده از اینترنت در کارهای روزمره چندبرابر شده است اما کماکان تطبیق و پذیرش استفاده از خدمات اینترنتی سرعت چشمگیری ندارد و نسبتا کند است.

Keywords:

شهر الکترونیک , سفرهای درون شهری , شهرداری الکترونیک , حمل و نقل