مطالعه امکان بهبود مدیریت حمل و نقل ریلی درون شهری ازطریق بهینه سازی ساختارسازمانی موردکاوی: شرکت متروی تهران

در این پژوهش، به مطالعه امکان بهبود مدیریت حمل و نقل ریلی درون شهری از طریق بهینه سازی ساختار سازمانی با توجه ابعاد عملکرد کلان سازمان ها در صنعت حمل و نقل درون شهری پرداخته می شود. از این رو ، محققان به صورت موردی، در پی کسب دانش لازم از طریق آنالیز پایگاه اطلاعات قطار شهری های کشور، برای تحقق اهداف پژوهش بوده اند. لذا با توجه به نقش و جایگاه قطار شهری ها در حمل و نقل عمومی کلانشهرهای کشور، بررسی امکان بهبود مدیریت حمل و نقل ریلی درون شهری از طریق بهینه سازی ساختار و مطالعه رابطه آن با عملکرد سازمانی مد نظر محققان است. یکی از نتایج مهم این تحقیق مطالعه و آنالیز اثربخشی و کارایی عملکرد سازمانی و در نهایت مطالعه ارتباط آن با ساختار سازمانی در مدیریت حمل و نقل ریلی درون شهری است. تعیین میزان کارایی خروجی ها در صنعت حمل و نقل ریلی درون شهری، با استفاده از روندهای کمی و شاخص های فرآیندی امکان پذیر است. برخی از نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد، ساختارهایی که در آن وظایف سازمانی هولدینگ (طراحی و ساخت) وبهره برداری قطار شهری ها از هم تفکیک شده اند، عملکرد بهتری نسبت به ساختارهای یکپارچه ی هولدینگ و بهره برداری دارند. در این تحقیق برخی دیگر از نتایج نشان دهنده آن است که ساختارهای هولدینگ (طراحی و ساخت) از ساختارهای یکپارچه، عملکرد بهتری دارند. همچنین عدم وجود رابطه قوی میان عملکرد سازمانی و ساختار در بخش های عملیاتی اشاره کرد، بدان معنا که ایجاد تغییر در ساختار سازمانی، عملکرد کلی بخش های عملیاتی شامل سیر و حرکت قطارها و خدمات مسافری را چندان متاثر نمی سازد. از طرفی در تمامی انواع ساختارهای سازمانی، مزایا و چالش هایی قابل مشاهده است، نتایج برخی تحقیقات نیز حاکی از آن است که بهینه سازی ساختار می تواند به بهبود فرآیندهای داخلی سازمان و خروجی های صنعت ریلی و در نهایت به بهبود مدیریت صنعت حمل و نقل ریلی درون شهری منتهی گردد. سایر نتایج دیگر این تحقیق نشان می دهد، مدیریت موثر زیرساخت ها، حذف فرآیندها و فعالیت های ناکارآمد، استانداردسازی وظایف و انجام دیگر اقدامات بهبود، می تواند تاثیر قابل توجهی بر افزایش کارایی و اثربخشی مدیریت و سازمان در صنعت حمل و نقل ریلی درون شهری داشته باشد. جذابیت ایستگاه ها و استفاده بهینه از پتانسیل های عملیاتی در بخش های خدمات مسافری نیز می تواند نقش با اهمیتی در افزایش سهم بازار حمل و نقل و جذب شهروندان با مقاصد و اهداف سفر متفاوت داشته باشد و در نتیجه باعث کاسته شدن از انجام سفرهای شهری با خودروهای شخصی توسط شهروندان و کاهش آلودگی هوا شود.

مطالعه امکان بهبود مدیریت حمل و نقل ریلی درون شهری ازطریق بهینه سازی ساختارسازمانی موردکاوی: شرکت متروی تهران Keywords:

بهبود صنعت حمل ونقل ریلی درون شهری , ارزیابی عملکرد , ساختارسازمانی , قطارشهری