مطالعات سنگ شناسی و بررسی انواع برش های موجود در منطقه اکتشافی سیمرغ، جنوب غرب شهرستان نهبندان، استان خراسان جنوبی

محدوده اکتشافی سیمرغ در 111 کیلومتری جنوب غرب شهرستان نهبندان در استان خراسان جنوبی و در بخش مرکزی بلوک لوت واقع شده است. مهمترین واحدهای سنگی منطقه شامل هورنبلند آندزیت، هورنبلند کوارتز لاتیت، کریستال توف و ماسه سنگ توفی با سن ایوسن می باشد که توده های نفوذی نیمه عمیق حدواسط با ترکیب دیوریت پورفیری تا مونزونیت پورفیری در آن ها نفوذ کرده اند. دایک های سفید رنگ اسیدی تا حد واسط با ترکیب گرانودیوریت پورفیری تا سینیت در شکستگی های کششی منطقه نفوذ کرده و واحد های آتشفشانی و توده های نفوذی نیمه عمیق قدیمی تر را قطع کرده اند. علاوه بر این انواع برش ها مختلف در سطح منطقه قابل رویت می باشد. به طور کلی برش های موجود در منطقه را می توان به سه دسته برش های آتشفشانی، توف های برشی و برش های هیدروترمال تقسیم کرد. برش های هیدروترمال در قسمت میانی محدوده وسعتی حدود 7507700 متر مربع را به خود اختصاص داده اند. پیریت تنها کانی سولفیدی موجود در منطقه است که درون برش های هیدروترمال، توف های برشی و دایک های سفید رنگ به صورت پراکنده و رگچه ای به میزان 1 تا 10 درصد رویت شده اند. کانی سازی پیریت هم در زمینه سیلیسی برش های هیدروترمال هم در قطعات موجود در آن قابل رویت است. این برش ها از نظر کانی سازی دارای سه نوع قطعه می باشند. اول قطعاتی که فاقد هرگونه پیریت می باشند. دوم قطعاتی که دارای 1 تا 3 درصد پیریت می باشند و سوم قطعاتی که 15 تا 20 درصد کانی سازی سولفیدی دارند. بنابراین ما در عمق انتظار حضور توده ای را خواهیم داشت که دارای کانی سازی شدید پیریت باشد که به لحاظ اقتصادی و اکتشاف مس یا طلا اهمیت ویژه ای خواهد داشت

Keywords:

محدوده اکتشافی سیمرغ , برش آتشفشانی , توف های برشی , برش هیدروترمال