تاثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید(HIT) بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی بافت قلب رت های دیابتی

مقدمه: گزارش شده فعالیت های بدنی می توانند در کنترل عوارض بیماری دیابت موثر باشد. هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی اثر تمرین تناوبی شدید بر فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز بافت قلب رت های دیابتی می باشد. روش شناسی تحقیق:در یک کار آزمایی بالینی 32 سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین وزن 254-271 گرم بصورت تصادفی در دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها به مدت هشت هفته روی تردمیل و بصورت فزاینده تمرین تناوبی با شدت بالا را انجام دادند. دیابت از طریق تزریق 50 میلی گرم استرپتوزوتوسین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن اعمال شد. 24 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، حیوانات با استفاده از تزریق درون صفاقی کتامین بیهوش و بافت قلب جهت سنجش تغییرات آنزیم سوپراکسید دیسموتاز،کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز جدا شد. برای بررسی اثر مداخله تمرین از آزمون تی مستقل استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل آماری نرم افزار SPSS22 بکار گرفته شد. یافته ها: میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز،کاتالاز و گلوتاتیون پراکسیداز در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت( 0/05≥P). نتیجه گیری: نتیجه مطالعه حاضر نشان داد تمرین تناوبی شدید، می تواند فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی دربافت قلب رت های دیابتی را بهبود بخشیده و در کاهش اثرات مخرب دیابت بر دفاع آنتی اکسیدانی بافت قلب موثر باشد.

Keywords:

سوپر اکسید دیسموتاز , کاتالاز , گلوتاتیون پراکسیداز , تمرینات تناوبی شدید , رت های نر دیابتی