مقایسه نشخوار فکری وناگویی هیجانی در کودکان پسر بی سرپرست و بد سرپرست با کودکان پسر عادی شهرستان اهواز و بهبهان

با توجه به افزایش روزافزون کودکان بی سرپر ست و م شاهده سازش نایافتگی و اختلال های هیجانی در آنها که بر اثر جدایی از کانون خانواده به وجود می آید، توجه خاص به این کودکان احساس می گرد. هدف پژوهش حاضر مقایسه نشخوار فکری و ناگویی هیجانی در کودکان بی سرپرست و بد سرپرست با کودکان عادی بود. روش پژوهش علی- مقایسه ای می باشد. به منظور بررسی سوال پژوهش،162 کودک پسر از مرکز بی سرپرست و بد سرپرست شهرستان اهواز و بهبهان و 162 نفرپسر عادی همان شهرستان به روش نمونه گیری در دسترس در سال 95 انتخاب شدند. سپس با استفاده پرسشنامه های استاندارد مقیاس پاسخ نشخواری، مقیاس ناگویی خلقی تورنتو مورد استفاده قرارگرفت. برای تحلیل داده ها ازآمارتوصیفی میانگین، انحراف استاندارد، نمودار ودرقسمت آماراستنباطی با استفاده ازتحلیل واریانس چندمتغیره به بررسی فرضیات پژوهش پرداخته شد. یافته ها نشان داد که میزان نشخوارفکری و ناگویی هیجانی کودکان عادی کمی کمتر از کودکان بی سرپرست و بد سرپرست می باشد. چرا که سطح معناداری بزرگتر از 0/05 خطا مشاهده شد لذا با 95 درصد اطمینان بین نشخوار فکری و ناگویی هیجانی کودکان بی سرپرست و بد سرپرست با کودکان عادی تفاوت وجود دارد.

Keywords:

نشخوار فکری , ناگویی هیجانی , کودکان بی سرپرست و بد سرپرست