تعیین رابطه ی سبکهای هویت و پنج عامل شخصیت با گرایش به رفتارهای پرخطر نوجوانان شهرستان کرمانشاه

پژوهش حاظر با هدف تعیین رابطه ی سبک های هویت و پنج عامل شخصیت با گرایش به رفتارهای پرخطر نوجوانان شهرستان کرمانشاه انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه پژوهش شامل همه ی نوجوانان 14 تا 18 سال مقطع متوسطه شهرستان کرمانشاه که تعداد 200 نفر ( 52 دختر و 148 پسر) به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ایی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه سبک های هویت6G-ISI پرسشنامه نسخه کوتاه فهرست پنج عامل بزرگ شخصیت BFI-SV و پرسشنامه رفتارهای پرخطر (نسخه 2007 ) می باشد. یافته ها: با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل همبستگی، بین سبک های هویت و گرایش به رفتار های پرخطر رابطه معناداری وجود دارد، بدین صورت که هرچه نمره ی فرد در آیتم های سبک های هویت افزایش یابد گرایش به رفتارهای پرخطر کاهش خواهد یافت و بالعکس، همچنین بین پنج عامل شخصیت و گرایش به رفتارهای پرخطر رابطه وجود دارد، بدین صورت که هرچه نمره ی فرد در آیتم های پنج عامل شخصیت افزایش یابد گرایش بهرفتارهای پرخطر کاهش خواهد یافت و بالعکس، هر چند این رابطه یک رابطه ی معنادار نیست. نتایج دیگر نشان داد با توجه به مدل رگرسیونی چندگانه، ضریب تعیین R2 مدل برابر با0/03 گزارش شده است و بیانگر آنست که: 3 درصد واریانس گرایش به رفتارهای پرخطر توسط متغیر های مستقل (سبک های هویت و پنج عامل شخصیت) تبیین می شود. نتیجه گیری: بطور کلی با توجه به نتایج آزمون بوت استرپ این اثرات (تأثیر متغیر های مستقل بر متغیر وابسته) معنادار می باشد و به عبارت ساده تر می توان رفتارهای پرخطر را بر اساس سبک های هویت و پنج عامل شخصیت در جامعه آماری پیش بینی نمود.

Keywords:

سبک های هویت , پنج عامل شخصیت , رفتارهای پرخطر , نوجوانان