اثر سطح استفاده از مولتی آنزیم های مختلف تجاری بر انرژی قابل سوخت وساز و قابلیت هضم مواد مغذی گندم

این آزمایش به منظور بررسی اثر چهار نوع مولتی آنزیم تجاری و سطوح مختلف آنها بر انرژی قابل سوخت وساز ظاهری تصحیح شده برای نیتروژن (AMEn) و قابلیت هضم چربی خام، پروتیین خام، ماده خشک و ماده آلی گندم با روش جمع آوری کل فضولات در جوجه های گوشتی انجام گرفت. تعداد 135 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس 308 به 45 قفس متابولیکی شامل نه تیمار ، پنج تکرار و سه قطعه جوجه در هر تکرار اختصاص یافتند. جیره های آزمایشی به نحوی تنظیم شدند که گندم تنها منبع تامین کننده انرژی باشد. با افزودن یک و دو برابر مقدار توصیه شده هر یک از چهار مولتیآنزیم تجاری به جیره پایه، هشت جیره آزمایشی دیگر تهیه شد. جوجه ها به دان و آب دسترسی آزاد داشتند و از 23-17 روزگی با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. افزودن یک یا دو برابر مقادیر توصیه شده مولتی آنزیمهای تجاری، باعث افزایش معنیدار AMEn و قابلیت هضم ظاهری چربی خام ، پروتیین خام ، ماده خشک و ماده آلی گندم شد (05/0گندم فلات به میزان 70 تا 120 کیلوکالری در کیلوگرم میشود.

Keywords:

انرژی قابل سوخت وساز ظاهری , جوجه گوشتی , قابلیت هضم , گندم , مولتی آنزیم تجاری