تعیین شرایط بهینه الکتروریسی نانوکامپوزیت پلی وینیل الکل/ بره موم زنبور عسل PVA/BW و بررسی مورفولوژی آن

پلی وینیل الکل (PVA) پلیمری است آبدوست، غیرسمی و زیست سازگار با خواص فیزیکی و شیمیایی مناسب که توانایی حل شدن در آب، قابلیت نفوذ گازی و خواص حمل و رهاسازی دارویی مناسبی دارد. این پلیمر به آسانی الکتروریسی شده و الیافی در ابعاد میکرو و نانو تولید میکند که در صنایع نساجی و پلیمر، پزشکی، داروسازی و بهداشتی کاربرد دارد. پارامترهای متعددی بر فرآیند الکتروریسی PVA، مورفولوژی و ضخامت الیاف تولید شده تاثیرگذار هستند، مواردی نظیر غلظت محلول، وزن مولکولی، درجه هیدرولیز (DH1) وغیره. همچنین افزودن برخی مواد نظیر اتانل، آسپرین، آلبومین سرم گاوی (BSA2) و موم عسل به محلول PVA باعث ایجاد برخی خواص، تغییر قطر و مورفولوژی الیاف تولیدی میگردد. در این تحقیق موم تازه زنبور عسل که پایه پروتیینی دارد و خاصیت ترمیم کنندگی زخم و بهبود سوختگی پوست را دارد با درصدهای 2، 4، 6، 8 و 10 به محلول پلی وینیل اکل%9 که از قبل تهیه شده بود اضافه گردید و پس از میکس و فیلتراسیون در ولتاژهای 10Kv، 13، 16، و 20Kv و فواصل جمعکنندگی 12، 14، 16 و 18Cm توسط دستگاه الکتروریس تک نازله ریسندگی شدند، در ادامه قطر الیاف اندازهگیری و مورفولوژی نانو کامپوزیت نبافته تولیدی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که افزایش درصد موم از2 به 10درصد باعث همگن تر شدن محلول گردیده و در نتیجه فرآیند الکتروریسی بهتر انجام میگیرد و همچنین نانوالیاف نازکتر و ممتدتری تولید میشوند. در این بررسی بهترین فاصله الکتروریسی و ولتاژ به ترتیب 13Cm و 16Kv می-باشد. میانگین قطرالیاف تولیدی ازnm 165 تا nm 75 متغیر بود و الیاف ممتد و بسیار یکنواختی تولید گردیدند که می توان از لایه نبافته تولیدی در صنایع پزشکی و دارویی استفاده نمود.

Keywords:

الکتروریسی , پلی وینیل الکل , موم زنبورعسل , مورفولوژی , نانو الیاف