بررسی و تحلیل میزان اهمیت مشارکت عمومی خصوصی در اجرای پروژه های حمل و نقل شهرداری های ایران با مطالعه درس آموخته های سایر کشورها

رشد روز افزون جمعیت و شهرنشینی و افزایش تقاضا، شهرداری ها را مجبور به تعریف پروژه های جدید در راستای افزایش عرضه تسهیلات حمل و نقل و همچنین تعمیر و نگهداری تسهیلات موجود نموده است که اغلب بار مالی زیادی را به آن ها تحمیل می کند. از این رو، شیوه مشارکت عمومی خصوصی (PPP) می تواند به عنوان یک راهکار برگزیده به گسترش فضای مالی سازمان های دولتی_نیمه دولتی مانند شهرداری ها برای توسعه زیرساخت ها کمک کند. روش مشارکت عمومی خصوصی مدلی برای تامین مالی پروژه های زیرساختی مانند فرودگاه، پارکینگ، مترو و سایر موارد است. در این تحقیق، که با مطالعه اسنادی و کتابخانه ای انجام شده است، با شناسایی روش مذکور به بررسی و تحلیل میزان اهمیت آن در پروژه های حمل و نقل و با مرور درس آموخته های سایر کشورها به دست یابی به سیاست های تامین مالی پایدار و موفقیت هرچه بیشتر در این پروژه ها پرداخته شده است. سپس با بررسی چالش های اجرای این روش در شهرداری های ایران می توان ناکافی بودن چارچوب های قانونی، عدم آشنایی مدیران شهری با روش مشارکت عمومی خصوصی و عدم شناسایی صحیح ریسک ها را از جمله مهم ترین موانع اجرای موفق این روش نام برد.

Keywords:

مشارکت عمومی خصوصی , حمل ونقل , تامین مالی , زیرساخت