ارایه مدل مکانیابی فرودگاه های هاب و تعیین استراتژی تخصیص ظرفیت در شبکه خطوط هوایی تحت شرایط عدم قطعیت

بهینه سازی در طراحی شبکه خطوط هوایی می تواند سودآوری شرکت های هواپیمایی و به دنبال آن رونق اقتصادی این صنعت را به همراه داشته باشد. در این مقاله به مدلسازی و حل یک مدل ریاضی یکپارچه مدیریت درآمد و مکانیابی هاب تکی ظرفیت دار در صنعت هواپیمایی پرداخته شده است. بدین منظور یک شرکت حمل و نقل هوایی در نظر گرفته شده است که با استفاده از یک شبکه حمل و نقل بهینه به واسطه تعیین نقاط بهنیه فرودگاه های هاب با در نظر گرفتن اصول و مفاهیم مدیریت در آمد، ظرفیت محدودی از منابع فناپذیر را با تعیین حدود رزرو به تمامی برنامه سفرها و به مشتریان با کلاسهای کرایه متفاوت تخصیص می دهد. در مدل ارایه شده یک مدل مکانیابی با اتصالات کامل بین نقاط هاب به منظور کاهش هزینه های عملیاتی در مقایسه با اتصالات کامل بین تمامی نقاط در نظر گرفته شده است. با توجه به عدم قطعیت میزان تقاضا، یک مدل برنامه ریزی تصادفی عدد صحیح دو مرحله ای فرمول بندی شد و برای حل آن یک الگوریتم تکاملی شامل الگوریتم ژنتیک و حل دقیق پیشنهاد گردید. در نهایت کارایی مدل و الگوریتم ارایه شده با استفاده از داده های خطوط هوایی کشورمان ایران مورد ارزیابی قرار گرفت.

Keywords:

حمل ونقل هوایی , مکانیابی فرودگاه , مدیریت درآمد , تخصیص ظرفیت , الگوریتم ژنتیک