پایداری حیات شهری در فضاهای عمومی با تاکید بر ایجاد حس تعلق به مکان زمینه ؛نمونه موردی تالارشهر

با توسعه جوامع انسانی و بروز خلا معانی در فضاهای ساخته شده، کیفیت فضاها و نقش مولفه های ادراکی در شکل دهی به فضاهای مختلف مورد توجه طراحان و برنامه ریزان محیطی قرار گرفته است. فضاهایی که القا کننده احساس تعلق و هویت و به دنبال آن آرامش و لذت در ذهن مخاطب بوده و احساس حضور و بودن در مکان را در وی زنده میسازد. با توجه به اینکه فضاهای شهری از دیگر سو جزیی از کالبد شهر محسوب میشوند و نقشی اساسی در توسعه کالبدی شهرها نیز دارند، اما امروزه با وجود بحرانها، تنگناهای مدیریت شهر و توسعههای نامناسب، پی آمدهایی نظیر از دست رفتن مکان و کاهش حس تعلق به مکان را در شاهد هستیم که این امر موجب کم رنگ شدن حیات جمعی در فضاهای شهری خواهد شد. موضوع حس تعلق به شهر مسیله ایست که امروزه در فضاهای شهری کمتر مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به اینکه محیط کالبدی یکی از عوامل موثر در حس مکان و احساس تعلق کاربران آن است این مهم ضرورت انجام مطالعات گسترده در باب شناسایی در جهت بهبود عناصر کالبدی مکان را میطلبد. یکی از مهمترین فضاهای شهری که واجد خصوصیات شهری و جمعی است و میتواند مشارکت عمومی را ارتقاء دهد؛ تالار شهر میباشد. این مهم در پژوهش حاضر که از نوع پژوهش های کاربردی_توسعه ای می باشد، با کاربست استراتژی توسعه شهری با تاکید بر حس تعلق به مکان به توانمندسازی و ارتقاء کیفیت کالبدی فضاهای جمعی، با هدف ایجاد رضایت در مخاطبان و تداوم حیات اجتماعی به روش توصیفی- تحلیلی به استناد و استنتاجی از بررسی نمونه های مطالعاتی انجام شده در ایران و اروپا پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش با توجه به اینکه متغیرهای وابسته در این تحقیق تعاملات اجتماعی و حس تعلق و متغیر مستقل فضاهای جمعی برای نمونه تالار شهر میباشد، نشان می دهد که عوامل کالبدی تاثیرگذار در ارتقاء حس تعلق به مکان بصورت مستقیم بر روی انسان در فضاهای شهری و جمعی اثر می گذارد و کیفیت ارزیابی قرار گرفتن در این فضاها به مقدار زیادی به میزان دقت و مقیاس و به تعریف فضایی مدل مکان و حس تعلق به آن بستگی دارد.

Keywords:

تالار شهر , مکان , حس تعلق , حیات اجتماعی