پیش بینی کفایت اجتماعی براساس هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی در دانش آموزان پسرمتوسطه دوم هشترود

هدف این تحقیق، پیش بینی کفایت اجتماعی براساس هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی در دانش آموزان پسر متوسطه دوم هشترود بود. در این پژوهش از روش تحقیق توصیفی - همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه دانش آموزان پسر متوسطه دوم هشترود به تعداد 2301 نفر بود. با توجه به جدول مورگان، تعداد 331 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه کفایت اجتماعی فلنر (1990)، سازگاری اجتماعی بل (1961) و هوش هیجانی شیرینگ (1999) استفاده شد. تحلیل نتایج با استفاده از رگرسیون چند متغیره انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که: هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی با کفایت اجتماعی ارتباط مثبت و معناداری دارند هوش هیجانی و سازگاری اجتماعی از قدرت پیش بینی بالایی برای کفایت اجتماعی و مولفه های آن (مهارت شناختی، رفتاری، هیجانی و انگیزشی) برخورداند.