اقبال ، صوفیه و صوف پوشی
Publish place: International congresses and our world
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 515
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IGBAL01_060
تاریخ نمایه سازی: 11 شهریور 1397
Abstract:
اقبال لاهوری شاعر نامبردار فارسی زبان شبه قاره هند است چه شعرش به واسطه ویژگی های منحصر به فرد از قبیل: بیداری اسلامی، به فردگرایی، غرب ستیزی، ....قابل بررسی است. اما شعر جامع الاطراف اقبال به سبب داشتن صبغه های عرفانی و درویش مسلکی قابل بررسی است.اقبال عارف است یا منتقد عرفا انسان را می پسندد یا در پی آن می باشد با بررسی شعر به زبان متوجه نگاه نقادانه و اصلاح گر او به صوفیه و عرفا می گردیم. نگاهی که ناشی از عمق آن گاهی شاعر است به مراتب و اصطلاحات این طبقه. با عنایت به حضور همیشگی شاعر در حوادث اجتماعی و حساسیت او در برابر آنچه در جامعه اسلامی می شود و در عین حال تجاربی که در ممالک مختلف در باب گوشه نشینی و انزوا طلبی علما می رود و نتایجی که بر اثر این خلوت گزینی نظر مسلمانان می شود سبب شده دیدگاه خاص در مورد صوفیه داشته باشد. نویسنده در این مقاله برآنند تا نوع نگاه شاعر را به صاحبان این مسلک و در عین حال میزان آگاهی او را از نظر بگذرانیم.
Keywords:
Authors
منصور نیک پناه
استادیار زبان و ادبیات فارسی مجتمع آموزش عالی سراوان