اثربخشی آموزش راهبردها و استراتژیهای نظم جویی شناختی هیجان در بهبود سازگاری کودکان آسیب دیده بینایی مقطع ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش راهبردها و استراتژیهای نظم جویی شناختی هیجان در بهبود سازگاری کودکان آسیب دیده بینایی مقطع ابتدایی است. جامعهی آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان سال چهارم تا ششم ابتدایی مدارس شهر مشهد (N=52) که در سال تحصیلی1395-96 مشغول به تحصیل بودند. نمونه این پژوهش 30 نفر (دو گروه 15 نفره) را تشکیل میدهد که با توجه به محدویت وجود دانش آموزان نابینا در سطح شهر مشهد کلیه دانش آموزان نابینا بعنوان نمونه در دسترس انتخاب شدند این 30 نفر بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای دهی شدند. ابزار گردآوری اطلاعات مورد نیاز این پژوهش از طریق پرسشنامه رفتارهای مقابله ای نوجوانان (بریتنی (2008 به دست آمد. نتایج به دست امده نشان داد آموزش راهبردها و استراتژیهای نظم جویی شناختی هیجان در بهبود سازگاری کودکان آسیب دیده بینایی مقطع ابتدایی =203/65) F، (P<0/05 موثر است. بدین معنی که آموزش راهبردها و استراتژی های نظم جویی شناختی هیجان در بهبود سازگاری کودکان آسیب دیده بینایی مقطع ابتدایی اثر بخش بوده است. لذا از طریق اموزش شیوه های تنظیم هیجان می توان سازگاری کودکان نابینا ونیمه بینا را بهبود بخشید.

Keywords:

دانش آموز نابینا و نیمه بینا , تنظیم هیجان , سازگاری