کارکرد های دادرسی عادلانه در پیشگیری از بزه دیدگی ثانویه کودکان و نوجوانان

بزه دیده شناسی حمایتی در راستای تحقق دادرسی عادلانه برای کودکان و نوجوانانی که جرم بر آنها واقع شده است، رویکردی افتراقی مطرح کرده تا از بزه دیدگی مجدد آنها جلوگیری شود. آثار جسمانی و روانی ناشی از جرم بر روی کودکان و نوجوانان به لحاظ آسیب پذیری و تاثیر گذاری بر آینده آنها بیش از سایر بزه دیدگان است. برای حمایت بیشتر از کودکان و نوجوانان بزه دیده ( بزه دیده اولیه)، بایستی در فرایند دادرسی دستگاه عدالت کیفری سازوکارهایی حمایتی بیشتری لحاظ شود تا علاوه بر ضرر و زیان جسمی و معنوی، از بزه دیدگی ثانویه پیشگیری شود. دغدغه بزه دیده شناسی ثانویه بهتر ساختن سرنوشت بزه دیده از طریق حمایتهای مادی و معنوی و جبران خسارتهای وی در فرایند رسیدگی دستگاه عدالت کیفری میباشد. آیین دادرسی کیفری 1392در یک نگرش کلی حمایت از بزه دیده را پذیرفته است. به نظر میرسد از بزه دیدگان کودک و نوجوان با سازوکارهایی مانند تشکیل پلیس اطفال و زنان، سازمانهای مردم نهاد، واحد میانجی گری کیفری در مرحله تعقیب و تحقیق و با تکیه بر تامین امنیت و هویت بزه دیدگان در اثناء فرایند رسیدگی رسمی و به ویژه با جبران خسارتهای معنوی به حمایت برخاسته است. در این مقاله که با استفاده از روش توصیفی_ تحلیلی انجام شده است در پی آن هستیم که این حمایت از کودکان و نوجوانان بزه دیده میتواند با عملکرد صحیح، از بزه دیدگی ثانویه پیشگیری نماید هر چند نیاز به اتخاذ یک سیاست افتراقی ویژه از اطفال بزه دیده در فرایند کیفری ضروری است

Keywords:

دادرسی عادلانه , بزه دیدگی , کودکان و نوجوانان , بزه دیدگی ثانویه , پیشگیری