شبه یتیمی ، تاثیر آن بر وقوع جرم وراه های پیشگیری از آثارسوء آن

خانواده اصلی ترین رکن اجتماع و سلامت اجتماع در گرو سلامت خانوداه می باشد. روابط عاطفی مستحکم افراد خانواده با هم می تواند سرنوشت ساز ترین رکن در زندگی شخصی و اجتماعی کودک در حال و آینده ی او باشد. اختلالات خانوادگی از جمله طلاق و جدل های خانوادگی، فقر و رفاه، رفتارهای سرد و پرخاشگرانه، کمبود عاطفی و معاشرت های ناسالم، سابقه ی بزهکاری اعضای خانواده، عدم استفاده ی صحیح از فضای سایبر و رسانه و ماهواره در جمع خانواده،عدم رعایت اصول اخلاقی در رفتارهای خصوصی والدین در حضور فرزندان و...میتواند زمینه انحراف و بزهکاری کودک را در آینده نه چندان دور در پی داشته باشد. با فوت هر کدام از والدین ، فقر عاطفی کودک و نداشتن یک خانواده منسجم می تواند زمینه کج روی او گردد.اما با توجه به دستورهای دینی و اصول اخلاقی چه بسیلرند کودکان یتیمی که با زندگی در محیط سالم خانواده جدید بر کمبود خود فایق آمده و فرد بهنجار و موفقی در اجتماع خود شده اند.اما در مقابل بسیارند کودکانی که پدر و مادر آنها در قید حیاتند اما فقر عاطفی آنها بسیار بیشتر و بالاتر از حد تصور ماست. شبه یتیمی عنوان عامی است که میتواند هرگونه نیاز روحی و جسمی که باید در خانواده پاسخ داده شود و دچار کمبود گردد را در خود جای دهد. شبه یتیمی درجاتی دارد که خفیف ترین حالت آن بی توجهی و عدم رسیدگی عاطفی به کودک از طرف والدین را شامل میشود شدیدترین مورد مربوط به کودکانی است که در معرض آزار شکنجه روحی، جسمی وجنسی از طرف والدین خود قرار میگیرد.دردرجات شدیدتر شاید نتوان از پیشگیری حرفی به میان آورد بلکه بیشتر باید به دنبال درمان صدمات روحی و جسمی بوجود آمده باشیم.اما در موارد خفیف که دایره بسیار زیادی از افراد اجتماع را در خود جای میدهد با کمی دقت و برنامه ریزی می توان آثار سوء آن را از بین برد. امروز خانواده ایرانی دچار تغییرات رو به سقوط شدیدی شده و متاسفانه این امر با تغییر در هویت رکن اصلی خانواده یعنی مادر صورت گرفته است.کم رنگ شدن نقش مادر و کمبود حضور عاطفی او در منزل به عناوین مختلف از جمله کار به دلیل مشکلات اقتصادی یا تمایل مادر به فعالیت اجتماعی زیاد خارج از منزل یا توجه به ظواهر و تجملات و سرگرم شدن به فضای سایبر و رسانه و ماهواره او را از اصلی ترین نقش خود یعنی مادری دور نموده است.کودکی که بیشتر ساعات روز را در مهد یا کنار پرستار یا بعد مدرسه در منزل اقوام و دوستان خارج از منزل میگذارند عملا از رشد عاطفی و شخصیتی کاملی برخوردارنخواهد بود.کودک برای سلامتی روح و جسم باید بازی و کودکی کند و ساعات زیادی را با خانواده خود بگذراند این حضور جدای از کمیت باید از کیفیت مطلوبی نیز برخوردار باشد.برااساس تعالیم اسلامی ایرانی سالم ترین زندگی در خانواده های مادر محور وجود دارد. مادر محوری متفاوت از مادر سالاری است.غناء عاطفی که مادر به اعضای خانواده بخصوص کودک هدیه میکند حتما بزرگترین سرمایه او برای ادامه زندگی آینده اش می باشد.رابرت مرداک صهیونیست چند سال پیش مطلبی را عنوان نمود که زنگ خطر بزرگی برای جامعه امروز ماست:(برای نابودی ایران بایددر مورد کلمه مقدسی به نام خانواده هزینه کرد .در ایران مادر،همه چیز را مدیریت میکند . اگر مادر را به لجن بکشیم تمام جامعه را به لجن کشیده ایم.) 1متاسفانه گویا یان گفته با موفقیت فزاینده ای در حال انجام است و این مهم فعالیت همه جانبه مارا برای سلامت فرزندان امروز و مادران و پدران آینده جامعه مان میطلبد. با احیاء مجدد مادر ایرانی اسلامی و تلاش برای بازگرداندن نقش واقعی مادر به درون خانواده و برنامه ریزی برای حضور با کفیت و کمیت مطلوب مادر در منزل در کنارداشتن فعالیت های اجتماعی میتوان مانع بسیاری از آسیب ها در آینده شد.