اثربخشی خانواده درمانی شناختی رفتاری بر مواجهه کودک با خشونت و مشکلات رفتاری کودکان کار

زمینه و هدف: خشونت علیه فرزندان دارای تبعات روانشناختی متعددی نظیر مشکلات رفتاری است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر خانواده درمانی شناختی رفتاری بر مواجهه با خشونت و مشکلات رفتاری کودکان است. روش: این پژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون، پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان کار که دارای سابقه بدرفتاری و خشونت از سوی پدر داشتند که 51 کودک بودند. نمونه آماری مورد نیاز این پژوهش، 40 کودک به همراه خانواده به صورت داوطلبانه شرکت کردند. و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 کودک به همراه خانواده) و گروه کنترل (20 کودک به همراه خانواده) قرار داده شدند. هردو گروه به مقیاس مواجهه کودک با خشونت خانگی ادلسون و همکاران (CEDV) و پرسشنامه اختلال رفتاری راتر پاسخ دادند و خانواده درمانی شناختی رفتاری به صورت گروهی، برای گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای اجرا گردید و گروه گواه هیچگونه مداخله ای دریافت نکردند. یافته ها: نتایج نشان داد که خانواده درمانی شناختی رفتاری بر مواجهه کودک با خشونت و مشکلات رفتاری کودکان دارای اثر معنی داری بوده است (001/0P<). همچنین مواجهه با خشونت از قدرت پیش بینی کنندگی معناداری برخوردار می باشد و توانسته است 44 درصد واریانس مشکلات رفتاری کودکان را تبیین نماید (001/0P ≤ ، R2= 0/44 ،β= -1/26). نتیجه گیری: از آنجا که خانواده درمانی شناختی رفتاری بر مواجهه کودک با خشونت و مشکلات رفتاری فرزندان اثربخش و مطلوب بود، اجرای این روش مداخله آموزشی به منظور بهبود روابط خانوادگی پیشنهاد می شود.

Keywords:

خانواده درمانی شناختی رفتاری , مواجهه با خشونت , مشکلات رفتاری , کودکان