مقایسه میزان پرخاشگری و خشم رقابتی در زنان ورزشکار رشته های تیمی و انفرادی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

خشونت و پرخاشگری در ورزش را از نظر مفهومی می توان به عنوان عملی در نظر گرفت که از جانب فرد یا افرادی و از روی اراده و آگاهی به منظور آسیب رسانی جسمانی یا روانی بر علیه بازیکن یا تیم مقابل انجام می شود. هدف کلی این تحقیق، مقایسه میزان پرخاشگری و خشم رقابتی در زنان ورزشکاررشته های تیمی و انفرادی دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود. تحقیق، به لحاظ ماهیت و محتوای کاری، توصیفی و از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه زنان ورزشکار تیمی و انفرادی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1396 تشکیل می دهند. 39 نفر از ورزشکاران تیمی و 39 نفر از ورزشکاران انفرادی به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. نمونه گیری به صورت در دسترس انجام شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خشم و پرخاشگری رقابتی ماکسول و موریس ( 2007 ) استفاده شد. برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون t مستقل استفاده گردید. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام گردید. نتایج نشان داد که میزان پرخاشگری در بین ورزشکاران رشته های انفرادی بطور معنی داری بیشتر از ورزشکاران رشته های تیمی است. از لحاظ میزان خشم رقابتی در بین ورزشکاران رشته های تیمی و ورزشکاران رشته های انفرادی تفاوت معنی داری ندارد.

Keywords:

خشم رقابتی , پرخاشگری , ورزشکاران انفرادی , ورزشکاران تیمی