بررسی تاثیر مکمل های گیاهی بر توان هوازی در ورزشکاران با تمرینات متناوب استفامتی

گیاهان دارویی دارای تاریخچه طولانی به خصوص در مشرق زمین هستند امروزه به شکل ویژه ای مورد توجه قرار گرفته اند و مطالعات زیاد بر روی آنها به منظور تولید داروهای مختلف و جدیدا مکمل های غذایی صورت گرفته است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر عصاره گیاهان زنجبیل، خارخاسک، جنکوبیلوبا، جین سینگ و سویا بر توان هوازی ورزشکاران استقامتی می باشد. این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی یک سوکوربر روی 70 نفر در طول 4 هفته انجام شد. افراد دارای سابقه طولانی مدت در ورزش بوده و به صورت تصادفی به 7 گروه 10 نفره تقسیم شدند. برای تهیه مخلوط گیاهی ابتدا 10 گرم از پودر هر گیاه در 100 میلی متر متانول خالص حل شده و سپس محلول به مدت 24 ساعت بر روی دستگاه هم زن قرار گرفت. پس از آن به وسیله پمپ خلاء و صافی محلول صاف شد و در فشار پایین و در دمای 45 تا 55 درجه سانتی گراد تغلیظ و عصاره خشک بدست آمده از گیاهان با نشاسته به شکل قرص 250 گرمی تهیه شد. عصاره گیاهان بدون اسم و با کد در بسته بندی های مشابه تهیه و در اختیار افراد در گروه ها قرارداده شد. زمان استقامت و توان هوازی (میلی متر بر کیلوگرم در دقیقه) در گروه ها و هر فرد قبل و پس از تمرینات ورزشی ثبت شد. آنالیز آماری داده ها از طریق، SPSS انجام شد و سطح معنی داری در این تحقیق با (p<0/05) تعیین شد. این پژوهش نشان داد که مکمل های سویا و خارخاسک بر زمان استقامت (s) (p<0/05) در مقایسه با پلاسبو تفاوت آماری معناداری نداشته است اما مکمل های جینکوبیلویا و جین سینگ بر (ml.kg^-1 .min^-1)VO2max اختلاف معناداری در مقایسه با پلاسبو (p<0/05) نشان دادند. این نتایج تاثیر نیروزایی مکمل غذایی تهیه شده از مخلوط این گیاهان و زنجبیل را که دارای بیشترین خاصیت ارگوژنیکی بوده است پس از تمرینات ورزشی نشان داد.

Keywords:

مکمل های گیاهی , توان هوازی , تمرینات متناوب استقامتی , ورزشکار