بررسی شاعران و مضامین اشعار موجود در نسخه خطی جنگ شعاع شعاع الملک

جنگ شعاع که در اصل یک تذکره محسوب می شود، حاصل دست شاعرانی از قرن هفتم تا قرن سیزدهممی باشد که توسط شعاع الملک جمع آوری شده و به خط قفطان قفطایی سعدی و علی اکبر نوشته شده است.تذکرهای است که اشعار حدود 60 شاعر از شعرای قرن هفتم تا قرن سیزدهم را در خود جای داده است و بامطلع شعری از اهلی شیرازی آغاز و با مقطعی از ناصرالدین شاه پایان می پذیرد. اما گاهی هم تذکره نویسی رافراموش کرده و با آوردن اشعاری که گوینده آنها را نمی شناسد، بیشتر به تشریح و تاکید بر مضمون پرداختهاست. شعاع، شروعی شورانگیز و عاشقانه دارد. مثل اینکه دل دادن به معشوق گریزپا، چاره ای برای او نگذاشتهاست. مجاز را پلی برای حقیقت دیده است و با آوردن غزلی عرفانه، دل به معبود ازلی داده و از هر دو جهانفارغ شده است. کل اشعار انتخابی شعاع الملک، مثل یک داستان شروع و پایان دارد. از عشق زمینی به عشقآسمانی میرسد. دلبری معشوق، دل دادن عاشق،ترجیح رقیب از جانب معشوق، تنها ماندن عاشق، دوری ازوطن، میل نداشتن به دنیا، الفت نگرفتن به زمینی ها و در نهایت عشق حقیقی.نتیجه نهایی این که با وجود این روند پلکانی و هدفمند نسخه شعاع الملک، امکان دارد کتابش را بتوان بیشاز یک تذکره به شمار آورد.

Keywords:

شعرای فارسی , تذکره , جنگ شعاع , نسخه خطی