زبان به مثابه حقی فرهنگی در جامعه چندزبانه ایران

از جمله حقوق فرهنگی هر فرد و جامعه که مبین یکی از شاخص های اساسی هویت برشمرده می شود،مولفه زبان است؛ مولفه ای که با نظام ذهنی، شناختی، فرهنگی و جهان بینی بشر پیوندی عمیق دارد. درعصر جدید و متاثر از تغییرات جهانی و تحولات ملی، به نحوی گسترده شاهد نقض این بعد از حقوقفرهنگی افراد و جوامع بوده ایم؛ موضوعی که در یک دهه گذشته با طرح مقوله حقوق زبانی به مثابه یکیاز ابتدایی ترین حقوق فرهنگی و اجتماعی انسانها همراه بوده است. با توجه به اهمیت این موضوع و مغفول-ماندن نسبی آن در پژوهش های موجود در جامعه ای چون ایران، در این مقاله ضمن طرح موضوع، به ابعادو اهمیت آن از منظر اخلاقی، اجتماعی، روانشناختی و ... پرداخته می شود تا بر ضرورت توجه بدان درتصمیم گیری ها و برنامه ریزی های آموزشی و فرهنگی در عرصه های مختلف تاکید گردد.

Keywords:

زبان مادری , حق فرهنگی , حقوق زبانی , فرهنگ , هویت