بررسى وضعیت آلودگى میکروبى ماهى سى بس آسیایى (calcarifer Lates) به ویبریوزیس در قفس هاى پرورشى

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 336

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC12_288

تاریخ نمایه سازی: 6 مهر 1397

Abstract:

ماهى سى باس آسیایى (calcariferLates) متعلق به خانواده (Latidae)، یکى از بهترین ماهیان دریایى پرورشى دنیا به شمار مىرود. این ماهى آنادروموس بوده و قابلیت سازگاری در هر دو محیط آب شور و شیرین را دارد ,.al et Paterson) 2003) . عمده پراکنش این ماهى در بسیاری از مناطق حاره و نیمهحاره، اقیانوس هند، اطلس، شمال استرالیا و جنوب شرقى آسیا است ,Whitehead)1984). ماهى سى باس آسیایى بهعنوان یک گونه پرورشى بهتازگى وارد کشور شده است، اینگونه از یک سو داراى اهمیت پرورشى، اقتصادى و بازارپسندى بالایى است و از سوى دیگر با توجه به توانایى تحمل دامنه گسترده شورى مىتواند بهعنوان یک گونه پرورشى مناسب به منابع آبهاى شیرین معرفى شود. در صنعت پرورش ماهى سى بس یا باراموندى یکى از بیمارى هاى شایع ویبریوزیس است که ناشى از باکترى هاى جنس ویبریو بویژه ویبریو هارویى و ویبریو آلژینولیتیکویس( سویه هاى آب هاى مناطق گرم) مى باشد که هر ساله خسارت سنگینى به اقتصاد تولید این ماهى وارد مى کند. بیماری ناشى از آلودگى با باکتری های خانواده ویبریوناسه به عنوان عفونت فرصت طلب شناخته شده است. پاتوژن ممکن است به عنوان یک فلور نرمال ارتباط نزدیکى با میزبان داشته باشد و اگرسیستم دفاعى میزبان دچار نقص شود این میکروفلور طبیعى بصورت یک پاتوژن فرصت طلب درمى آید. در یک نمونه بررسى از ماهیان یک سیستم پرورشى، ماهیان به ظاهر آلوده و زنده با علایمى نظیر زخمهاى جلدى و شناى غیرعادى مورد نمونهگیرى قرار گرفت. در ابتدا از کلیه قدامى و مغز در شرایط کاملا استریل و کنار شعله با لوپ روى محیط کشت TSA نمکدار (5/3 درصد) کشت خطى داده شد سپس به مدت 24 ساعت در انکوباسیون نگهدارى شد و بعد از این مدت از کلنىهاى رشد کرده بر روى محیط کشت تست کاتلاز و اکسیداز و رنگآمیزى گرم انجام و نتیجه بررسى انجام شده حاکى از کاتلاز مثبت، اکسیداز مثبت و گرممنفى بود، شکل باکترى در زیر میکروسکوپ نیز کوکوباسیلوس مشاهده شد. تطبیق علایم ظاهرى ماهیان آلوده و تستهاى انجام شده با جدول خصوصیات بیوشیمیایى باکترى جنس ویبریو بیشترین احتمال از وقوع ویبریوزیس را نشان داد، در هر حال قطعىترین روش شناسایى نوع باکترى انجام آزمایش PCR است.

Authors

فریدون حسنی

دانشجوی D.Ph بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز

طاهره عبیاوی

دانشجوی D.Ph بهداشت آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز

مجتبی علیشاهی

استاد گروه علوم درمانگاهی ، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز

علی طاهری میرقاید

دانشیار گروه علوم بهداشت و بیماری آبزیان ، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران، تهران