بررسی میزان انطباق اماکن متبرکه رضوی با ویژگی های سازمان یادگیرنده

امروزه بسیاری از سازمان ها اهمیت حیاتی تبدیل شدن به سازمان یادگیرنده را تشخیص داده ودریافته اند برای بقای خود باید با تغییرات جهانی همراه شوند و با ابزاری مناسب تغییر ساختار دهند ازجمله این ابزارها نهادینه کردن فرایند یادگیری در سازمان است.مقاله حاضربه بررسی میزان انطباق اماکن متبرکه رضوی با ویژگی های سازمان یادگیرنده اشاره دارد.تحقیق حاضر به لحاظ ماهیت و هدف کاربردی و ازحیث روش پیمایشی، جامعه آماری پژوهشکل کارکنان اماکن متبرکه رضوی بود که از مجموع 703 نفر با استفاده از فرمول مورگان 284 نفر بهعنوان حجم نمونه انتخاب شدند.جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ابعاد سازمان یادگیرنده واتکینز و مارسیک استفاده شد.که در سه سطح فردی، تیمی، سازمانی، 3 سر فصل اصلی و 7 خرده مقیاس فرعی در 43 سوال بهبررسی ویژگی های سازمان یادگیرنده پرداخت.روایی پرسش نامه با نظر اسایید و پایایی آن با استفاده ازآلفای کرونباخ سنجش و یایید گردید.یافته های پژوهش نشان داد میزان انطباق اماکن متبرکه رضوی با ویژگی های سازمان یادگیرنده درسطوح فردی، تیمی و سازمانی پایین تر از حد متوسط می باشد و نتیجه حاصل از این تحقیق عدم انطباقسازمان فوق را با ویژگی های سازمان یادگیرنده اثبات نمود.

Keywords:

یادگیری سازمانی , سازمان یادگیرنده , اصول سازمان یادگیرنده , سطوح سازمان یادگیرنده