اثربخشی درمان یکپارچگی حسی حرکتی بر مهارت های حرکتی در دانش آموزان با کم توانی یادگیری

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان یکپارچگی حسی حرکتی بر بهبود مهارت های حرکتی در دانش آموزان با کم توانی یادگیری است. به منظور انجام این پژوهش، 24 نفر از دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری که به مراکز ناتوانی های یادگیری شهر یاسوج مراجعه کرده بودند به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفیدر دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس، آزمون رشد حرکتی لینکلن اوزرتسکی به عنوان پیش آزمون درمورد هر دو گروه به عمل آمد. همچنین، درمان یکپارچگی حسی حرکتی به مدت 10 جلسه به گروه آزمایش ارایه گردید. بلافاصله پس از اتمام آموزش، مجددا آزمون رشد حرکتی لینکلن اوزرتسکی به عنوان پس آزمون از هر دو گروه به عملآمد و از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که تفاوت معناداری در نمره مهارت های حرکتی در دو گروه وجود دارد. بدین صورت که گروه آزمایش در پس آزمون عملکرد بهتری داشته است. به طورکلی، نتایج حاکی از آن است که درمان یکپارچگی حسی حرکتی، منجر به بهبود مهارت های حرکتی دردانش آموزان با کم توانی یادگیری شده است.

Keywords:

یکپارچگی حسی حرکتی , مهارت های حرکتی , کم توانی یادگیری