بررسی و مقایسه اثر آمیخته SBR/PS و SBS بر خستگی مخلوط های آسفالتی

افزایش کیفیت روسازی جاده ها و ارتقاء ایمنی و راحتی رانندگان، ارزیابی عملکرد آسفالت برای کنترل خرابی ها را امری اجتناب ناپذیر ساخته است. امروزه افزایش تردد مکرر بارهای سنگین منجر به خستگی زودرس روسازی های آسفالتی شده و در پی آن هزینه تعمیر و نگهداری جاده ها را افزایش می دهد. یکی از راهکارهای افزایش کیفیت و کاهش خرابی روسازی های آسفالتی ارتقاء کیفی اجراء تشکیل دهنده آن از جمله قیر و مصالح سنگی است. اگرچه قبر درصد کمی از مخلوط های آسفالتی را تشکیل می دهد، اما با اصلاح خواص همین ماده اندک می توان عملکرد مخلوط های آسفالتی را بهبود بخشید. اصتایرن و بوتادین استایرن یکی از پرکاربردترین پلیمرهای بهبود دهنده خواص قیر است که به دلایلی همچون عدم پایداری مناسب در قیر و قیمت بالای آن، توجه محققین را به سمت استفاده از مواد جایگزین با همان خواص عملکردی سوق داده است. در این پژوهش به منظور یافتن جایگزین مناسب برای این پلیمر، آمیخته ای از ترکیب دو پلیمر ارزان قیمت استایرن بوتادین رابر و پلی استایرن به میزان 35 تا 65 درصد از هرکدام مورد استفاده قرار می گیرد. در این راستا آمیخته و استایرین بوتادین استایرین در درصدهای 3 تا 5 درصد به همراه 2 درصد نانورس جهت افزایش پایداری پلیمرها در قیر به نمونه های آسفالتی افزوده شده و عملکرد خستگی آن ها با آزمایش های تیر خمشی چهار نقطه و کشش غیر مستقیم مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که آمیخته ها علاوه بر ایجاد پایداری بهتر در قیر، موجب بهبود عملکرد خستگی آسفالت می شوند. و این ترکیب ها می توانند جایگزین مناسبی برای پلیمر گران قیمت و ناپایدار SBS باشند، به طوری که حتی در برخی از نمونه های حاوی بیش از 50 درصد SBR، عملکرد بهتری نسبت به مخلوط های حاوی SBS مشاهده شد.

Keywords:

آمیخته پلیمری , پایداری ذخیره سازی , خستگی , کشش غیرمستقیم , مخلوط آسفالتی گرم