ارتباط توانمندسازی با آمادگی برای تغییر در کارکنان دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی ارتباط توانمندسازی با آمادگی برای تغییر در کارکنان دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی شهر تهران بود. این تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی شهر تهران به تعداد 81 نفر بود. روش نمونه گیری از نوع تمام شمار بود و در مجموع تعداد 80 پرسشنامه جمع آوری شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر و پرسشنامه آمادگی برای تغییر الوینگ بود. روایی پرسشنامه ها پس از ترجمه و پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه توانمندسازی (0/83) و برای پرسشنامه آمادگی برای تغییر (0/85) بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه) مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد ارتباط معناداری بین توانمندسازی با آمادگی برای تغییر در کارکنان این دانشکده ها وجود دارد (P=0/001 و r=0/73). همچنین نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد از بین مولفه های توانمندسازی شایستگی (β=0/45)، معناداری (β=0/18) و اعتماد (β=0/28) متغیرهای پیش بین معنادار آمادگی برای تغییر در کارکنان بودند.

Keywords:

توانمندسازی کارکنان , آمادگی برای تغییر , تغییر سازمانی