الگویابی ساختاری تاثیر دانش بر عملکرد و نوآوری با تعدیل گری ساختار سازمانی

هدف پژوهش حاضر ارتقای قابلیت شرکتها در نوآوری محصولات با به کارگیری دانش سازمانی است. لذا در این پژوهش به بررسی تاثیر دانش سازمانی بر عملکرد و نوآوری در شرکتهای پارک علم و فناوری استان خراسان رضوی و روشن ساختن این امر که آیا دانش سازمانی منجر به نوآوری محصولات جدید و بهبود عملکرد میشود، پرداخته خواهد شد. بنابراین،، عوامل مهم پیونددهنده دانش و عملکرد و نوآوری محصول در سازمانها با استفاده از یک مدل ساختارمند بیان شده است. جامعه آماری پژوهش شرکتهای پارک علم و فناوری استان خراسان رضوی بود. برای به دست آوردن نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. ابزار گردآوری دادده ها در این پژوهش پرسشنامه استاندارد بود. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی همگرا و واگرا و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ و پایایی مرکب مورد تایید قرار گرفت. برای بررسی فرضیات پژوهش، مدل معادلات ساختاری و رویکرد کمترین مربعات جزیی نرم افزار وارپ پیالاس مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بهدست آمده از این پژوهش نشان داد دانش سازمانی بر اطلاعات نوآورانه، کارایی کسب اطلاعات و تفسیر از این اطلاعات تاثیرگذار است. بررسی کارایی اطلاعات کسب شده بر عملکرد محصول جدید مورد تایید قرار نگرفت. متغیر ساختار سازمانی رابطه بین دانش سازمانی با کسب اطلاعات و کارایی آن تعدیل کرد اما تعدیل گری این متغیر در رابطه دانش سازمانی و تفسیر اطلاعات معنادار نبود.

Keywords:

دانش سازمانی , نوآوری محصول , عملکرد محصول , ساختار سازمانی