تاثیر مصرف حاد کافیین بر پاسخ اکسایشی بازیکنان مرد والیبال متعاقب یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده ساز

پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیر مصرف حاد کافیین بر شاخصهای فشار اکسایشی بازیکن مرد والیبال پس از یک جلسه فعالیت مقاومتی وامانده ساز انجام شد. 20 بازیکن مرد والیبال (سن 21/20±1/10 سال، درصد چربی 10/75±2/78 و شاخص تودهی بدنی 22/95± 0/99 کیلوگرم بر مجذور متر) در یک طرح نیمه تجربی و دوسوکور در دو گروه همگن شده ی (گروه مکمل کپسول کافیین و دارونما 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) قرار گرفتند. همه آزمودنیها پس از دریافت مکمل یا دارونما در یک قرارداد فعالیت مقاومتی با وزنه (شامل 7 حرکت در 3 نوبت با%80 یک تکرار بیشینه تاحد واماندگی) شرکت نمودند. تغییرات ظرفیت ضداکسایشی تام (TAC) و مالوندیآلدهید (MDA) سرم طی سه مرحله (قبل و 45 دقیقه بعد از مصرف مکمل و بلافاصله پس از قرارداد ورزشی) اندازه گیری شد. میانگین و انحراف استاندارد داده های طبیعی با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس مکرر، بونفرونی و تی مستقل در سطح معناداری 5 درصد بررسی شدند. نتایج بدست آمده حاکی است که مصرف حاد کافیین تاثیر معناداری بر تغییرات TAC و MDA سرمی پایه و بلافاصله پس از فعالیت ندارد .(P 0 . 05) بهطوریکه، یک جلسه فعالیت مقاومتی واماندهساز باعث کاهش معنادار (P 0.05) TAC و افزایش معنادار MDA در هر دو گروه گردید .(P 0 . 05 ) بر اساس یافته های حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت کهاحتمالا مصرف حاد کافیین توانایی لازم جهت افزایش TAC پایه را نداشته و همچنین نمیتواند از تغییرات نامطلوب شاخص MDA سرمی بهعنوان شاخص آسیب فشار اکسایشی ناشی از انجام یک جلسه فعالیت مقاومتی در بازیکنان مرد والیبال بکاهد.

Keywords:

کافیین , ظرفیت ضداکسایشی تام , مالوندی آلدهید , فعالیت مقاومتی