اثر هشت هفته تمرین مقاومتی با دو شدت مختلف بر شاخص های استرس اکسیداتیو مردان جوان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر دو شدت مختلف تمرین مقاومتی با حجم یکسان بر سطوح پلاسمایی مالوندی آلدهید، گلوتاتیون احیا و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در مردان سالم بود. بدینمنظور، 30 مرد سالم با دامنه سنی 2520 سال به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت نمودند و به طور تصادفی به سه گروه تمرین مقاومتی با شدت متوسط )هایپرتروفی(، تمرین مقاومتی با شدت بالا )قدرتی( و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرین مقاومتی هایپرتروفی )سه ست 10 تکراری با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه( و تمرین قدرتی )چهار ست شش تکراری با شدت 85 درصد یک تکرار بیشینه( به مدت هشت هفته و به صورت سه جلسه در هفته اجرا گردید. همچنین، نمونه های خون سیاهرگی در شرایط ناشتا و در دو نوبت، 24 ساعت قبل از شروع پروتکل و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی از آزمودنیها گرفته شد. تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان میدهد که غلظت مالوندی آلدهید در گروه های تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری پیدا کرده است )P=0.016( که میزان آن در گروه تمرین هایپرتروفی درمقایسه با گروه تمرین قدرتی بیشتر میباشد .)P=0.04( همچنین، غلظت گلوتاتیون احیا در گروه های تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری را نشان میدهد .)P=0.027( تمرین هایپرتروفی نیز موجب افزایش بیشتر در گلوتاتیون احیا درمقایسه با تمرین قدرتی شده است. علاوه براین، سطوح ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در دو گروه تمرینی افزایش یافته است؛ اما این افزایش تنها در گروه تمرین هایپرتروفی معنادار میباشد .)P=0.013( لازم به ذکر است که تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نمیشود .)P=0.103( درمجموع، تمرینات مقاومتی احتمالا)( میتواند موجب بهبود سیستم آنتی اکسیدانی )گلوتاتیون احیا و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام( و کاهش مالوندی آلدهید شود که این تغییرات مستقل از شدت تمرین میباشد.

Keywords:

تمرین مقاومتی , گلوتاتیون , مالوندی آلدهید , ظرفیت آنتی اکسیدانی تام , شدت تمرین