تاثیر تمرینات ثبات مرکزی و ویتامین D بر شاخص های آمادگی جسمانی زنان جوان مبتلا به ام.اس

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر تمرینات ثبات مرکزی و ویتامین D بر شاخصهای آمادگی جسمانی زنان جوان مبتلا به ام.اس بود. بدین منظور، 36 زن مبتلا به ام.اس از نوع عودکننده فروکش کننده با سطح وضعیت ناتوانی گسترش یافته) ) EDSS کمتر یا مساوی سه )با میانگین سنی 32/72 6/57 سال؛ قد 164 4/23 سانتیمتر؛ وزن 65/1 11/4 کیلوگرم؛ سابقه بیماری 4 1/20 سال( بهطور داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند و بهشکل تصادفی به چهار گروه )شامل: سه گروه مکمل، تمرین و ترکیب تمرین + مکمل و گروه کنترل( تقسیم شدند. قبل و بعد از دوره آزمایش، تمامی آزمودنیها در آزمون قدرت عضالت اکستنسور بالاتنه با دینامومتر، استقامت عضلات فلکسور تنه با آزمون نگهداری تنه در زاویه 60 درجه، انعطاف پذیری با آزمون ولز، هماهنگی با آزمون پرتاب پی درپی توپ تنیس و تعادل با آزمون ایستادن تکپا شرکت کردند. تمرینات ثبات مرکزی به مدت هشت هفته و به صورت سه بار در هفته به طور فزاینده )جلسه اول، پنج ثانیه حفظ حرکت با شش تکرار تا جلسه آخر، هشت ثانیه حفظ حرکت با 10 تکرار( اجرا گشت. گروه های مکمل هر دو هفته، یکبارکپسول IU 1500 ویتامین D را مصرف میکردند. از آزمون آماری تحلیل کوواریانس برای ارزیابی اطالعات استفاده شد. یافته ها نشان میدهد که تمرین ورزشی همراه با مصرف ویتامین D درمقایسه با گروه کنترل موجب بهبود قدرت )P=0.002( و استقامت ) )3=0.001( عضلانی، انعطاف پذیری )P=0.001(، هماهنگی )P=0.001( و تعادل )P=0.001( شده و درمقایسه با مصرف ویتامین D، منجر به بهبود استقامت عضالنی )P=0.001(، انعطافپذیری )3=0.001(، هماهنگی )P=0.001( و تعادل )P=0.001( میگردد. همچنین، تمرین ورزشی بدون مصرف ویتامین D درمقایسه با گروه مصرف ویتامین D موجب بهبود استقامت عضلانی )P=0.015( شده و درمقایسه با گروه کنترل موجب بهبود استقامت )P=0.002(، هماهنگی )P=0.031( و تعادل )P=0.001( گشته است؛ اما مصرف ویتامین D به تنهایی، تاثیر مثبت و معناداری بر متغیرهای پژوهش نداشت .)P> 0.05( با توجه به نتایج پژوهش میتوان گفت که بهترتیب اولویت، تمرین ورزشی همراه با مصرف ویتامین D و سپس تمرین ورزشی، تاثیر مطلوبی بر بهبود شاخصهای آمادگی جسمانی دارد.

Keywords:

آمادگی جسمانی , تمرینات ثبات مرکزی , ویتامین D , بیماری ام.اس